Page 49 - การใช้ปุ๋ยอินทรีย์คุณภาพสูงร่วมกับถั่วพร้าต่อการผลิตข้าวโพดฝักอ่อนในชุดดินนครปฐม
P. 49
37
วิธีการที่ 4 (ปุ๋ยอินทรีย์คุณภาพสูง 1,000 กิโลกรัมต่อไร่) เท่ากับ 20 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม และวิธีการที่ 5
(ปลูกถั่วพร้า 10 กิโลกรัมต่อไร่ + ปุ๋ยอินทรีย์คุณภาพสูง 1,000 กิโลกรัมต่อไร่) เท่ากับ 20 มิลลิกรัมต่อ
กิโลกรัม ข้าวโพดต้องการธาตุอาหารเพื่อการพัฒนาและการสร้างผลผลิต น าไปใช้ในกระบวนการทาง
สรีรวิทยาและการสะสมการสังเคราะห์ในส่วนต่าง ๆ ของข้าวโพด ข้าวโพดต้องการธาตุไนโตรเจน
ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียมในปริมาณที่สูง ส่วนธาตุอื่น ๆ ต้องการใน ปริมาณที่ไม่มากนักขึ้นอยู่กับ
ความอุดมสมบูรณ์ของดินด้วย (คณาจารย์ภาควิชาพืชไร่นา, 2542) ข้าวโพดต้องการฟอสฟอรัสในช่วง
ตั้งแต่เริ่มงอกและต้องการสูงสุดจนถึงระยะข้าวโพดแก่ (ราเชนทร์, 2539) อาจเป็นสาเหตุให้ปริมาณ
ฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ในดินลดลงหลังการทดลอง
35
30
่ mg kg -1 25
20
15
10
5
0
P T1 T2 T3 T4 T5
P = Available P (mg kg-1 )
ภ พ ่ 4 การเปลี่ยนแปลงของปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ของดินหลังการทดลอง
2.4 ปริมาณโพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้
ปริมาณโพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ในดินก่อนการทดลอง มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 250
มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ซึ่งจัดอยู่ในระดับสูงมาก (ส านักวิทยาศาสตร์เพื่อการพัฒนาที่ดิน, 2547) และหลัง
การทดลอง พบว่า โพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (ตารางที่ 4) และปริมาณ
โพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ของทุกวิธีการมีแนวโน้มลดลง แต่ปริมาณโพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้
ของทุกวิธีการอยู่ในระดับสูงมาก คือ วิธีการที่ 2 (วิธีของเกษตรกร) เท่ากับ 195 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม
วิธีการที่ 4 (ปุ๋ยอินทรีย์คุณภาพสูง 1,000 กิโลกรัมต่อไร่) เท่ากับ 185 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ส่วนวิธีการที่ 3