Page 351 - รายงานการจัดการทรัพยากรดินเพื่อการปลูกพืชเศรษฐกิจหลักตามกลุ่มชุดดิน เล่มที่ 1 ดินบนพื้นที่ราบต่ำ

337

t = อุณหภูมิในชวงที่ปลูกไมเหมาะสม

m = ความชื้นในดินในชวงที่ปลูกไมเหมาะสม

o = ความสามารถในการระบายน้ําในชวงที่ปลูกไมเหมาะสม

s = สภาพธาตุอาหารพืชในชวงที่ปลูกไมเหมาะสม

r = สภาพดินไมเหมาะสมตอการเจริญเติบโตของรากพิจารณาเฉพาะเนื้อดิน

และโครงสรางดิน

z = สภาพปฏิกิริยาดิน(pH) ของดินไมเหมาะสม

k = ดินไมเหมาะสมตอการทําเขตกรรมพิจารณาเฉพาะความลึกดิน

เนื้อดิน และโครงสรางดิน

x = ดินมีอิทธิพลของเกลือ

w = พื้นที่ไมเหมาะสมตอการใชเครื่องจักรกล

e = พื้นที่งายตอการชะลาง

5. ปญหาและขอจํากัดในการปลูกพืช

5.1 การชะลางพังทลายของหนาดิน ซึ่งเกิดมากในบริเวณที่มีความลาดชันสูง และมีความรุนแรง

ปานกลางในพื้นที่ซึ่งมีความลาดชันมากกวา 5 เปอรเซ็นตขึ้นไป การชะลางพังทลายเปนสาเหตุใหมีการ

สูญเสียหนาดินมาก จึงตองมีการอนุรักษดินและน้ําที่เหมาะสม

5.2 สมบัติทางกายภาพของดินไมเหมาะสม เนื่องจากกลุมชุดดินนี้เปนดินเนื้อหยาบ โดยเฉพาะ
อยางยิ่งดินบนเปนดินทรายและมีอินทรียวัตถุต่ํา จึงอุมน้ําไดนอย ดังนั้นแมจะอยูในพื้นที่ซึ่งฝนชุก หากฝน

ทิ้งชวงก็ทําใหพืชขาดน้ําได

5.3 ความอุดมสมบูรณของดินต่ํา ผลการวิเคราะหดินแสดงวาความจุในการแลกเปลี่ยนแคตไอออน
และระดับความเปนประโยชนของธาตุอาหารหลักในดินต่ํา จําเปนตองบํารุงดินดวยปุยอินทรียและปุยเคมี

6. การจัดการเพื่อใหความเหมาะสมในการปลูกพืช

6.1 การอนุรักษดินและน้ํา กลุมชุดดินนี้เกิดการชะลางพังทลายไดงาย เนื่องจากเนื้อดินคอนขาง

เปนทรายและอยูในพื้นที่ซึ่งมีความลาดชันสูง ดังนั้นในบริเวณที่มีความลาดชันนอยกวา 12 เปอรเซ็นต ควร

ใชวิธีการทางพืชในการอนุรักษดิน เชน 1) ปลูกพืชคลุมดิน เพื่อปองกันมิใหเม็ดฝนกระแทกผิวดินโดยตรง 2) ปลูก
พืชเปนแถว หรือเปนแถบขวางความลาดเท 3) ปลูกหญาแฝกตามแนวระดับ 4) ปลูกพืชตระกูลถั่วสลับกับ

พืชหลัก เพื่อขวางทิศทางการไหลบาของกระแสน้ํา การนําวิธีเชิงกล เชน การทําคันดิน ขั้นบันไดดิน รอง