Page 355 - รายงานการจัดการทรัพยากรดินเพื่อการปลูกพืชเศรษฐกิจหลักตามกลุ่มชุดดิน เล่มที่ 1 ดินบนพื้นที่ราบต่ำ

341

9.3.3 ยางพารา ยางพารากอนเปดกรีดแบงการใหปุยออกเปน 2 ระยะ คือ 1) ปุยรองกนหลุม ใช

ปุยหินฟอสเฟต(0-3-0)อัตรา 170 กรัม/หลุม รวมกับการใชปุยอินทรียในอัตรา 5 กก./ตน/ป ในชวงปแรก
และในชวงปที่ 2 ถึง 6 ใหใชปุยอินทรียในอัตรา 2 กก./ตน/ป 2) ปุยบํารุง แนะนําใหใชปุยสูตร 20-8-20 ใน

อัตราแตกตางกันตามอายุ คือ ใชในอัตรา 410 กรัม/ตน/ป ในปที่ 1 และใชในอัตรา 620, 640, 660, 720

และ 740 กรัม/ตน/ป ในปที่ 2, 3, 4, 5 และ 6 ตามลําดับ

10. สรุป
กลุมชุดดินนี้มีเนื้อดินรวนปนทราย เปนดินลึกที่มีการระบายน้ําดี ความอุดมสมบูรณต่ําและมี

ปฏิกิริยาเปนกรดจัดถึงกรดรุนแรงมาก(pH 4.5-5.5) ปรากฏอยูในสภาพภูมิประเทศตั้งแตคอนขางเรียบถึง

ภูเขา
ปจจุบันเกษตรกรใชพื้นที่ในการปลูกพืชเศรษฐกิจตางๆ เชน ยางพารา ปาลมน้ํามัน มะพราว และ

ไมผล ไดแก ทุเรียน เงาะ มังคุด เปนตน สวนพืชไรและพืชสวนบางชนิดมักนิยมปลูกเปนพืชแซมในระหวาง

แถวของไมยืนตนและไมผลในชวงที่พืชหลักยังเล็ก จากการที่กลุมชุดดินนี้มีศักยภาพสูงสําหรับหลายพืช

และพืชเหลานั้นยังตองการวิธีจัดการดินที่แตกตางกันออกไป จึงอาจกลาวโดยสรุปไดดังนี้ 1) เนื่องจากดินมี

ความอุดมสมบูรณต่ํา การใชปุยอินทรียรวมกับปุยเคมี จะชวยเพิ่มทั้งปริมาณและคุณภาพผลผลิต 2) การ
ปลูกในสภาพพื้นที่ซึ่งมีความลาดชันสูงควรมีมาตรการอนุรักษดินและน้ํา เชน ปลูกพืชคลุมดิน ปลูกพืชตาม

แนวระดับขวางความลาดเท เปนตน การทําคันคูรับน้ํารอบเขา หรือการสรางขั้นบันไดดินจะไมไดผลในพื้นที่

ซึ่งเปนดินทราย และ 3) การปลูกพืชแซมระหวางแถวพืชหลักซึ่งเปนไมยืนตน จะชวยใหเกษตรกรมีรายได

ชวงพืชหลักยังไมใหผลผลิต พืชแซมที่เหมาะสม ไดแก ถั่วลิสง สับปะรด ขาวโพดหวานและกลวย