Page 318 - รายงานการจัดการทรัพยากรดินเพื่อการปลูกพืชเศรษฐกิจหลักตามกลุ่มชุดดิน เล่มที่ 1 ดินบนพื้นที่ราบต่ำ

304

5. ปญหาและขอจํากัดในการปลูกพืช

5.1 สมบัติทางกายภาพของดินไมเหมาะสม เนื่องจากเนื้อดินบนคอนขางเปนทรายจัด ทําให

ความสามารถในการอุมน้ําต่ํา ดินจึงแหงเร็วในระยะที่ฝนทิ้งชวง และดินจะแหงมากในฤดูแลง

5.2 ความอุดมสมบูรณต่ํา รวมทั้งดินมีความสามารถในการดูดซับธาตุอาหารพืชไดนอยนอกจากนั้น

ธาตุอาหารยังถูกน้ําชะลางออกไปไดงายอีกดวย

5.3 การชะลางพังทลายของดิน โดยเฉพาะในพื้นที่ลาดเชิงเขาหรือบริเวณที่มีความลาดเทสูงกวา

5 เปอรเซ็นต จะมีการชะลางพังทลายของดินมากในฤดูฝน

5.4 ขาดแคลนน้ําในการเพาะปลูก เนื่องจากบริเวณพื้นที่ซึ่งพบกลุมชุดดินที่ 37 ไมมีระบบ

ชลประทานเขาถึง การเพาะปลูกตองอาศัยน้ําฝนเพียงอยางเดียว ดังนั้นในฤดูแลงจึงไมสามารถเพาะปลูก

พืชไดเพราะขาดแคลนน้ํา

6. การจัดการเพื่อใหเหมาะสมในการปลูกพืช

6.1 การปรับปรุงสมบัติดานกายภาพ โดย 1) ใชปุยอินทรีย ไดแก ปุยคอกหรือปุยหมัก อัตรา
ประมาณ 2 ตันตอไร หรือ 2) ทําปุยพืชสดโดยปลูกพืชตระกูลถั่วกอนปลูกพืชหลัก 2 เดือน แลวไถกลบเพื่อ

บํารุงดิน เมื่อพืชปุยสดนั้นออกดอกประมาณ 50 เปอรเซ็นต การปฏิบัติดังกลาวเปนประจําทุกปจะชวยเพิ่ม

อินทรียวัตถุใหแกดิน ทําใหอนุภาคดินเกาะตัวกันเปนเม็ดดินและกอนดินมากขึ้น มีสัดสวนของชองขนาด
เล็กและใหญในโครงสรางดินที่เหมาะสม ความชื้นที่เปนประโยชนในดินจึงสูงขึ้น

6.2 การอนุรักษดินและน้ํา มีความจําเปนสําหรับดินกลุมนี้มาก โดยเฉพาะในบริเวณที่มีความลาด

เทสูงกวา 5เปอรเซ็นต ซึ่งเกิดการชะลางพังทลายของดินไดงาย ดังนั้นจึงตองใชมาตรการอนุรักษดินและน้ํา

ในพื้นที่เพาะปลูกอยางเหมาะสม ไดแก
6.2.1 ใชวัสดุคลุมดิน เชน ฟางขาวหรือเศษพืช ตางๆ เพื่อปองกันไมใหเม็ดฝนกระแทกผิวดิน

โดยตรง และชวยรักษาความชื้นโดยลดการระเหยน้ําจากผิวดินในฤดูแลง นอกจากนี้เมื่อวัสดุคลุมดิน

สลายตัวยังเพิ่มอินทรียวัตถุใหแกดินดวย

6.2.2 ปลูกพืชคลุมดิน เชน ปลูกพืชตระกูลถั่วหรือหญาคลุมดิน ในสวนไมผลหรือไมยืนตน จะชวย

ปองกันการสูญเสียหนาดินจากการชะลางพังทลายไดเปนอยางดี
6.2.3 สรางสิ่งกีดขวางทิศทางการไหลของน้ําบนผิวดินเมื่อฝนตกหนัก เชน ทําคันดิน คันเบนน้ํา

รองระบายน้ํา บอดักตะกอนหรือบอน้ําประจําไรนา อันเปนมาตรการเชิงกล หรือใชวิธีทางพืช เชน ปลูกพืช

เปนแถบขวางความลาดเทของพื้นที่ หากใชทั้งสองวิธีนี้รวมกันใหเหมาะสมกับสภาพพื้นที่ จะชวยลด

อัตราเร็วการไหลบาของน้ําผิวดิน และปองกันการชะลางพังทลายของดินไดอยางมีประสิทธิภาพ