Page 115 - การวิเคราะห์ข้อมูลด้านเศรษฐกิจและสังคมเพื่อวางแผนการใช้ที่ดินในพื้นที่ลุ่มน้ำสาขาแม่น้ำยมตอนล่าง ปีการผลิต 2544/45

ผ-7

หนวยที่ดินนี้จะพบในบริเวณที่มีสภาพพื้นที่เปนลูกคลื่นลอนลาดมีความลาดชัน 2-5 เปอรเซ็นต การไหล

ผานของน้ําบนผิวดินเร็ว ทําใหมีปริมาณการสูญเสียผิวดินเพิ่มมากขึ้น

หนวยที่ดินที่ 33.2I มีเนื้อที่ประมาณ 26,542 ไร หรือรอยละ 0.38 ของเนื้อที่ลุมน้ํา มี
3
คุณสมบัติและลักษณะ รวมทั้งการใชประโยชนที่ดินเหมือนกับหนวยที่ดินที่ 33.2 แทบทุกประการ
แตกตางกันที่ในหนวยที่ดินนี้มีการขุดเจาะน้ําใตดินขึ้นมาใชเพื่อชวยในการเพาะปลูก เปนเนื้อที่มากกวา

50 เปอรเซ็นตของพื้นที่

หนวยที่ดินที่ 38.1 มีเนื้อที่ประมาณ 122,937 ไร หรือรอยละ 1.75 ของเนื้อที่ลุมน้ํา
เกิดจากดินตะกอนลําน้ํา ที่มีลักษณะการทับถมเปนชั้น ๆ ของตะกอนลําน้ําในแตละชวงเวลา พบบนสัน

ดินริมน้ํา หรือที่ราบตะกอนน้ําพา เปนพื้นที่ดอน ที่มีสภาพพื้นที่คอนขางราบเรียบ เปนดินลึก มีการ

ระบายน้ําดีถึงดีปานกลาง เนื้อดินเปนพวกดินรวนหรือดินรวนหยาบ สีดินเปนสีน้ําตาลออน อาจพบจุด

ประสีเทาและสีน้ําตาลในชั้นดินลาง ในบางบริเวณมีแรไมกาหรือกอนหินปูนปะปนอยูดวย ดินมีความ
อุดมสมบูรณตามธรรมชาติปานกลาง ปฏิกิริยาดินเปนกรดจัดถึงเปนกลาง มีคาความเปนกรดเปนดาง

ประมาณ 5.5-7.0

ปจจุบันบริเวณดังกลาวใชเปนที่อยูอาศัย ปลูกผัก และสวนไมผลและยาสูบ

ดินกลุมนี้ไมมีปญหาในการใชประโยชน ยกเวนในชวงฤดูฝนน้ําในลําน้ําอาจเออลนฝง

ทําความเสียหายใหแกพืชผลไม

หนวยที่ดินที่ 44 มีเนื้อที่ประมาณ 50,288 ไร หรือรอยละ 0.72 ของเนื้อที่ลุมน้ํา
เกิดจากวัตถุตนกําเนิดดินพวกตะกอนลําน้ํา หรือจากการสลายตัวผุพังอยูกับที่ของพวกวัสดุเนื้อหยาบ

พบบริเวณพื้นที่ดอน มีสภาพพื้นที่เปนลูกคลื่นลอนลาดจนถึงเปนเนินเขา เปนดินลึก มีการระบายน้ําดี

มากเกินไป เนื้อดินเปนพวกดินทราย สีดินเปนสีเทา หรือสีน้ําตาลออน และในดินลาง ที่ลึกมากกวา

150 เซนติเมตร อาจพบเนื้อดินเปนดินรวนปนทรายหรือดินรวนเหนียวปนทราย บางบริเวณอาจพบ
จุดประสีตาง ๆ ในดินชั้นลาง ดินมีความอุดมสมบูรณตามธรรมชาติต่ํา ปฏิกิริยาดินโดยมากจะเปนกรด

จัดถึงเปนกลาง มีคาความเปนกรดเปนดางประมาณ 5.5-7.0

ปญหาสําคัญในการใชประโยชนที่ดิน ไดแก เนื้อดินเปนทรายจัดและหนามาก พืชมี

โอกาสขาดน้ําไดงาย ดินมีความอุดมสมบูรณต่ําและโครงสรางไมดี บริเวณที่มีความลาดชันสูงจะมีปญหา

เกี่ยวกับการชะลางพังทลายของหนาดิน

ปจจุบันบริเวณดังกลาวใชปลูกพืชไรตางๆ เชน มันสําปะหลัง ออย สับปะรด และปอ

สวนไมยืนตน ไดแก มะพราว และมะมวงหิมพานต บางแหงเปนปาเต็งรังหรือทุงหญาธรรมชาติ