Page 10 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจเงาะ

บทที่ 1

บทนํา

1.1 หลักการและเหตุผล

เงาะเปนไมผลเศรษฐกิจที่สําคัญของประเทศไทยชนิดหนึ่ง เนื่องจากมีรสชาติดี มีรูปราง
และสีสันแปลกตา พันธุที่ปลูกมากและผูบริโภคนิยม คือ พันธุโรงเรียน พื้นที่ปลูกเงาะที่สําคัญ

อยูในภาคตะวันออก ปลูกมากที่จังหวัดจันทบุรีและภาคใต ปลูกมากที่จังหวัดชุมพร และสุราษฎรธานี

โดยปลูกในลักษณะสวนผสม ในปจจุบันเกษตรกรตองเผชิญปญหาตาง ๆ มากมาย เชน ผลผลิต

ออกมากกลางฤดูการผลิตทําใหขายไดราคาต่ํา ราคาผลผลิตไมแนนอน ประกอบกับอัตราการสงออกเงาะ
มีปริมาณนอยมาก เมื่อเทียบกับผลไมชนิดอื่น และการแปรรูปเปนผลิตภัณฑเงาะในน้ําเชื่อม

บรรจุกระปองเปนผลิตภัณฑที่มีการขยายตัวทางดานอุตสาหกรรมแปรรูปไมกวางขวางเทากับลิ้นจี่หรือ

ลําไย ดังนั้นเกษตรกรชาวสวนเงาะในปจจุบัน พยายามหาเทคนิคและวิธีการตาง ๆ ในการเพิ่มผลผลิตเงาะ
โดยใชสารเคมี สารควบคุมการเจริญเติบโต การจัดการปุยและน้ําที่เหมาะสม แตอยางไรก็ตาม

การดูแลรักษาโดยใชวิธีตาง ๆ ดังกลาวขางตนเกษตรกรสวนใหญยังขาดความรูความใจที่ถูกตอง

สงผลใหมีการลงทุนสูง จากปญหาดังกลาว รัฐบาลจึงมีนโยบายลดพื้นที่ปลูกเงาะ โดยใหเกษตรกร
หันไปปลูกพืชที่ราคารับซื้อสูงกวาและมีตลาดรับซื้อที่แนนอนทดแทน

กรมพัฒนาที่ดินไดดําเนินการกําหนดเขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจเงาะ เพื่อสนองรับ

ยุทธศาสตรของกระทรวงเกษตรและสหกรณ ที่มีระยะเวลาตั้งแตป พ.ศ. 2547 ถึง พ.ศ.2552
กําหนดใหลดพื้นที่ปลูกเงาะ ในปพ.ศ. 2552 ลดพื้นที่เหลือ 293,000 ไร มีผลผลิต 289,000 ตันตอป

และมีราคาเฉลี่ยอยูที่ 10 บาทตอกิโลกรัม พรอมกันนี้ตองพัฒนาคุณภาพ เพิ่มประสิทธิภาพการแปรรูป

และสรางตลาดเชิงรุก โดยคัดเลือกในพื้นที่ที่มีความเหมาะสมสูงและปานกลางเปนหลัก
โดยพิจารณาปจจัยทางกายภาพควบคูกับลักษณะทางเศรษฐกิจและสังคมเพื่อใชในการกําหนด

เขตการใชที่ดินที่เหมาะสมตอไป

1.2 วัตถุประสงค

1.2.1 เพื่อกําหนดเขตการใชที่ดินที่เหมาะสมทั้งทางดานกายภาพ เศรษฐกิจและสังคม
1.2.2 เพื่อใชเปนฐานขอมูลในการกําหนดแผนงานพัฒนาพืชเศรษฐกิจ เงาะ ในระดับพื้นที่

1.2.3 เพื่อเปนขอมูลในการวางแผนการผลิตและการตลาด สําหรับการสงออกและการบริโภค

ภายในประเทศ รวมถึงอุตสาหกรรมตอเนื่องที่เกี่ยวของ