Page 9 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดชุมพร

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

4

1.6 พื้นที่ชลประทาน
จังหวัดชุมพรมีเนื้อที่ชลประทาน 2,750 ไร่ (ร้อยละ 0.07 ของพื้นที่จังหวัด) กระจายอยู่ใน
1 อำเภอ มีสถานีสูบน้ำด้วยไฟฟ้าพร้อมระบบส่งน้ำบ้านวังมะปรางค์ประเภทชลประทานขนาดกลาง
(ตารางผนวกที่ 2) แต่มีประเภทโครงการชลประทานอื่น ๆ เช่น แก้มลิง ฝาย ระบบส่งน้ำ ระบบระบายน้ำ

เป็นต้น
1.7 เขตปฏิรูปที่ดิน
เขตปฏิรูปที่ดิน ในพื้นที่จังหวัดชุมพร มีเนื้อที่ 652,579 ไร่ (ร้อยละ 17.38 ของพื้นที่จังหวัด)
โดยอำเภอที่มีพื้นที่เขตปฏิรูปที่ดินมากที่สุด ได้แก่ อำเภอท่าแซะ อำเภอสวี และอำเภอปะทิว

ตามลำดับ (ตารางผนวกที่ 3)
1.8 การขึ้นทะเบียนเกษตรกร
ทะเบียนเกษตรกรของกรมส่งเสริมการเกษตร จังหวัดชุมพรมีการขึ้นทะเบียนเกษตรกร
ผู้ปลูกพืชหรือเลี้ยงสัตว์ทั้งหมด ในปี 2563 จำนวน 154,602 ราย รวมพื้นที่ 1,773,119 ไร่ และ

กิจกรรมที่มีพื้นที่ปลูกมาก ได้แก่ ปาล์มน้ำมัน ยางพารา ทุเรียน มะพร้าว ตามลำดับ (ตารางผนวกที่ 4)
ทะเบียนเกษตรพืชสมุนไพรจากฐานข้อมูลกลาง (Farmer One) ของสำนักงานเศรษฐกิจ
การเกษตร เกษตรกรได้ขึ้นทะเบียนปลูกพืชสมุนไพรในจังหวัดชุมพร พื้นที่ 371 ไร่ เกษตรกร 64 ราย

มีพืชสมุนไพรหลัก 10 ชนิด พืชสมุนไพรที่มีการปลูกมาก ได้แก่ พริกไทย จันทร์เทศ และไพล ตามลำดับ
(ตารางผนวกที่ 5)
1.9 ที่ตั้งโรงงานและแหล่งรับซื้อสินค้าเกษตร
จังหวัดชุมพรมีแหล่งรับซื้อสินค้าเกษตรและสหกรณ์การเกษตรที่สำคัญ จำนวน 47 แห่ง
และมีโรงงานทางการเกษตร 54 แห่ง โดยมีที่ตั้งสหกรณ์นิคม 3 แห่ง (ตารางผนวกที่ 6)

2. การวิเคราะห์พืชเศรษฐกิจหลัก
พืชเศรษฐกิจที่สำคัญพิจารณาจากพืชที่มีพื้นที่ปลูกมากและมีมูลค่าการส่งออกหรือแปรรูปโดย
กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ประกาศพืชเศรษฐกิจ 13 ชนิดพืช ได้แก่ ข้าว มันสำปะหลัง ยางพารา

ปาล์มน้ำมัน อ้อยโรงงาน ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ สับปะรดโรงงาน ลำไย เงาะ ทุเรียน มังคุด มะพร้าว และ
กาแฟ จากพื้นที่ปลูกพืชเศรษฐกิจดังกล่าว กรมพัฒนาที่ดินได้กำหนดระดับความเหมาะสมของพื้นที่
ปลูกรายจังหวัด โดยวิเคราะห์จากสภาพพื้นที่ ลักษณะของดิน ปริมาณน้ำฝน แหล่งน้ำชลประทาน
ร่วมกับการจัดการพื้นที่และลักษณะรายพืช โดยแบ่งระดับความเหมาะสมเป็น 4 ระดับ ได้แก่

ระดับที่ 1 เป็นพื้นที่ความเหมาะสมสูง (S1) การปลูกพืชให้ผลตอบแทนสูง
ระดับที่ 2 เป็นพื้นที่ความเหมาะสมปานกลาง (S2) การปลูกพืชให้ผลตอบแทนสูง แต่พบ
ข้อจำกัดบางประการซึ่งสามารถบริหารจัดการได้
ระดับที่ 3 เป็นพื้นที่ความเหมาะสมเล็กน้อย (S3) มีข้อจำกัดการของดินและน้ำ ส่งผลให้การผลิตพืช

ให้ผลตอบแทนต่ำ การใช้พื้นที่ต้องใช้ต้นทุนสูงในการจัดการ และมีความเสี่ยงจากน้ำท่วมและขาดน้ำ
ระดับที่ 4 เป็นพื้นที่ไม่เหมาะสม (N)
จังหวัดชุมพร มีพื้นที่พืชเศรษฐกิจสำคัญที่ปลูกมาก 4 ลำดับแรก ได้แก่ ปาล์มน้ำมัน ยางพารา

ทุเรียน และมะพร้าว ตามลำดับ (ตารางที่ 2)