Page 8 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดศรีสะเกษ

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

1. ขอมูลทั่วไป

จังหวัดศรีสะเกษมีพื้นที่ 8,839.976 ตารางกิโลเมตร หรือ 5,524,984 ไร ตั้งอยูจังหวัดในภาค
ตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ประกอบดวย 22 อำเภอ 205 ตำบล (ตารางผนวกที่ 1)
จังหวัดศรีสะเกษมีขนาดพื้นที่ใหญเปนอันดับที่ 9 มีประชากรมากเปนอันดับที่ 6 ของภาค

ตะวันออกเฉียงเหนือ มีประชากร 1,458,580 คน (กรมการปกครอง, 2563)

1.1 อาณาเขตติดตอ
ทิศเหนือ ติดตอ จังหวัดรอยเอ็ด จังหวัดยโสธร และจังหวัดอุบลราชธานี
ทิศใต ติดตอ ราชอาณาจักรกัมพูชา

ทิศตะวันออก ติดตอ จังหวัดอุบลราชธานี
ทิศตะวันตก ติดตอ จังหวัดสุรินทร

1.2 ภูมิประเทศ
ภูมิประเทศของจังหวัดศรีสะเกษสวนใหญเปนที่ราบสูงสลับทุงนา มีภูเขาอยูทางตอนใต ทิวเขา
พนมดงรักทอดตัวในแนวตะวันตก-ตะวันออก เปนเสนแบงเขตแดนระหวางประเทศไทยกับ

ราชอาณาจักรกัมพูชา และพื้นที่จะคอย ๆ ลาดลงสูทิศเหนือและทิศตะวันตก ซึ่งเต็มไปดวยหวย คลอง
หนอง บึง ตาง ๆ ตลอดระยะทางที่ลำน้ำมูลและลำน้ำชีไหลผาน ซึ่งทางตอนใต มีลักษณะภูมิประเทศ ดังนี้
1) ภูเขาและเทือกเขา ยอดเขาสูงที่สุด คือ ยอดเขาพนมตาเมือน ในเขตอำเภอขุนหาญ
2) ที่ราบลุมอยูทางเหนือและตอนกลางของจังหวัด เปนที่ราบเรียบถึงคอนขางราบ แมน้ำมูล
ไหลผานตอนกลางของจังหวัดแนวตะวันตกและแนวตะวันออก มีหวย คลอง หนอง บึง ตลอดแนว

แมน้ำ ฤดูฝนมักมีน้ำทวมพื้นที่ริมฝงของแมน้ำมูล

1.3 ภูมิอากาศ
สภาพภูมิอากาศของจังหวัดศรีสะเกษเปนแบบรอนชื้นหรือภูมิอากาศแบบทุงหญาสะวันนา (Aw)
ตามการแบงเขตภูมิอากาศแบบเคิปเปน โดยทั่วไปมีอากาศรอนจัดในฤดูรอนและคอนขางหนาวในฤดูหนาว

มี 3 ฤดู ไดแก ฤดูรอน เริ่มตั้งแตเดือนกุมภาพันธถึงพฤษภาคม อากาศรอนจัดในชวงเดือนเมษายน
ของทุกป ฤดูฝน เริ่มตั้งแตเดือนพฤษภาคมถึงตุลาคม เดือนสิงหาคมมีฝนตกชุกที่สุดในรอบป และฤดูหนาว
เริ่มตั้งแตเดือนตุลาคมถึงกุมภาพันธ อากาศหนาวเย็น หนาวจัดในชวงเดือนธันวาคมถึงมกราคมของทุกป
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย 22.3 องศาเซลเซียส

1.4 ทรัพยากรดิน

ทรัพยากรดินของจังหวัดศรีสะเกษ แบงตามภูมิสัณฐาน ลักษณะทางธรณีวิทยา และวัตถุ
ตนกำเนิดดิน ไดดังนี้

1) ที่ราบเกิดจากการทับถมตะกอนลำน้ำ (Alluvium) จำแนกไดเปน 3 ลักษณะ ไดแก

(1) ที่ราบน้ำทวมถึง (Flood plain) ที่ราบริมแมน้ำหรือลำธาร หนาฝนหรือหนาน้ำ มักมี
น้ำทวมเปนครั้งคราว เปนสภาพพื้นที่ที่เกิดจาการทับถมของตะกอนน้ำพา และมีตะกอนเพิ่มมากขึ้น

หลังน้ำทวม แบงเปน