Page 32 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดแพร่

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

25

ปองกันและแกไขปญหาที่ลดตนทุน และควรใหความชวยเหลือเกษตรกรที่เลือกปลูกพืชชนิดใหมที่ให
ผลตอบแทนที่ดีกวา หรือใชพื้นที่ผลิตอาหารเพื่อบริโภคในครัวเรือน หรือเขาโครงการปรับเปลี่ยนการผลิต
(Zoning by Agri-Map) เปนตน
4) พื้นที่ที่มีศักยภาพหรือมีความเหมาะสมสําหรับการปลูกมันสําปะหลัง แตปจจุบัน

เกษตรกรไมไดใชพื้นที่ปลูกมันสําปะหลัง พบวาเกษตรกรปลูกพืชอื่นทดแทน เชน ขาว ยางพารา เปนตน
ภาครัฐควรสรางความเขาใจใหกับเกษตรกรในการบริหารจัดการพื้นที่ และการปรับปรุงบํารุงดินไมให
เสื่อมโทรม

4.4 ยางพารา
1) พื้นที่ปลูกยางพาราที่มีความเหมาะสมสูง (S1) และปจจุบันยังปลูกยางพาราอยู มีเนื้อที่

661 ไร พบมากอยูในเขตอําเภอสอง และกระจายตัวในพื้นที่เล็ก ๆ ในอําเภอเมืองแพร อําเภอรองกวาง
ตามมาตรการยุทธศาสตรยางพาราระยะ 20ป ( พ.ศ. 2560- 2579) เนนใหมีการเพิ่มผลผลิตยางพารา
ตอไรตอป ภายในป 2579 นั้น ควรมีการจัดการที่เหมาะสมในเรื่องตางๆ ไดแก การคัดเลือกพันธุให

เหมาะสมกับสภาพพื้นที่และตานทานโรค การปรับปรุงบํารุงดิน การใสปุยที่ถูกตองและมีประสิทธิภาพ
การปลูกพืชแซมและพืชคลุมดินใหเหมาะสมเพราะมีผลตอการเจริญเติบโตของยางพารา การบํารุงรักษา
การใสปุยการตัดแตงกิ่ง และเทคนิคการกรีดยางใหมีปริมาณน้ํายางสูงมีคุณภาพและตรงตามมาตรฐาน
เนนการพัฒนาการตลาดในพื้นที่ เชน จัดตั้งจุดรับซื้อ โรงงานแปรรูปผลิตภัณฑในพื้นที่ที่มีความเหมาะสมสูง
สงเสริมใหเกษตรกรชาวสวนยางในพื้นที่มีความเขมแข็ง มีการบริหารงานแบบมืออาชีพและสามารถ

ถายทอดกิจการใหกับคนรุนใหม เปนตน
2) พื้นที่ปลูกยางพาราที่มีความเหมาะสมปานกลาง (S2) และปจจุบันยังปลูกยางพาราอยู
มีเนื้อที่ 1,623 ไร กระจายตัวอยูในอําเภอเดนชัย อําเภอวังชิ้น อําเภอสูงเมน และอําเภอเมืองแพร

เปนพื้นที่ปลูกยางพาราที่มีขอจํากัดไมมากนัก เกษตรกรยังคงปลูกยางพาราไดผลดี ควรสนับสนุนใหมี
การเพิ่มผลผลิตยางพารา โดยเนนการจัดการที่เหมาะสมในเรื่องตาง ๆ เชนเดียวกันกับพื้นที่เหมาะสมสูง
โดยเฉพาะการปรับปรุงบํารุงดิน เนนการพัฒนาการตลาดในพื้นที่ เชน จัดตั้งจุดรับซื้อ โรงงานแปรรูป
ผลิตภัณฑในพื้นที่ที่มีความเหมาะสมปานกลางใหมากขึ้น โคนยางพาราที่มีอายุตั้งแต 25 ป ปลูก

ยางพาราทดแทนในพื้นที่เดิม มีการพัฒนาตลาดและชองทางจัดจําหนายใหมากขึ้น โดยเนนการแปร
รูปยาง หรือไมยางพาราเพิ่มมากขึ้นซึ่งอาจเนนจากชุมชนที่เขมแข็งเปนพื้นที่ตนแบบ
3) พื้นที่ปลูกยางพาราในพื้นที่ไมมีความเหมาะสม (S3 และ N) และปจจุบันเกษตรกร
ยังคงใชที่ดินปลูกยางพาราอยู พื้นที่ดังกลาวประสบปญหาซ้ําซาก เชน น้ําทวม ขาดน้ํา ผลผลิตต่ํา

เปนตน กระทรวงเกษตรและสหกรณใหการชวยเหลือเกษตรกรที่ทํากินในพื้นที่นี้ โดยสงเสริมใหมีการ
โคนยางพาราที่มีอายุตั้งแต 25 ป และหาพืชอื่นทดแทน เชน สงเสริมใหปลูกไมผล มะพราว ไผหวาน
มันสําปะหลัง ยาสูบ แตงโม พืชไร พืชผักตาง ๆ ทดแทน เปนตน ใหการชวยเหลือเกษตรกรที่เลือก
ปลูกพืชชนิดใหมที่ใหผลตอบแทนที่ดีกวา หรือใชพื้นที่ผลิตพืชผักบริโภคในครัวเรือน หรือเขาโครงการ

บริหารจัดการพื้นที่เกษตรกรรม (Zoning by Agri-Map) และจัดหาตลาดใหกับเกษตรกร โดยอาจเริ่มจาก
ตลาดชุมชน