Page 11 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดแพร่
P. 11

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

                                                                4








                         1.7  เขตปฏิรูปที่ดิน
                             เขตปฏิรูปที่ดินในพื้นที่จังหวัดแพรมีเนื้อที่ 342,569 ไร (รอยละ 8.38 ของพื้นที่จังหวัด)
                       โดยอําเภอที่มีพื้นที่เขตปฏิรูปที่ดินมากที่สุด ไดแก อําเภอลอง อําเภอวังชิ้น และอําเภอรองกวาง ตามลําดับ
                       (ตารางผนวกที่ 4)

                         1.8  การขึ้นทะเบียนเกษตรกร

                             จากฐานขอมูลทะเบียนเกษตรกรของกรมสงเสริมการเกษตร จังหวัดแพรมีการขึ้นทะเบียน
                       เกษตรกรผูปลูกพืชหรือเลี้ยงสัตวทั้งหมด ในป 2563 จํานวน 99,649 ราย รวมพื้นที่ 745,424 ไร
                       และกิจกรรมที่มีพื้นที่ปลูกมาก ไดแก ขาวนาป ขาวโพดเลี้ยงสัตว ขาวนาปรัง และมันสําปะหลังโรงงาน
                       ตามลําดับ (ตารางผนวกที่ 5)

                             ทะเบียนเกษตรพืชสมุนไพร จากฐานขอมูลกลาง (Farmer One) ของสํานักงานเศรษฐกิจ
                       การเกษตร เกษตรกรไดขึ้นทะเบียนปลูกพืชสมุนไพรในจังหวัดแพร พื้นที่ 217.56 ไร เกษตรกร 35 ราย
                       มีพืชสมุนไพรหลัก 15 ชนิด สมุนไพรที่มีการปลูกมาก ไดแก พริกไทย ขมิ้นชัน และไพล ตามลําดับ

                       (ตารางผนวกที่ 6)
                         1.9  ที่ตั้งโรงงานและแหลงรับซื้อสินคาเกษตร

                             จังหวัดแพรมีแหลงรับซื้อสินคาเกษตรและสหกรณเกษตรที่สําคัญจํานวน 26 แหง และ
                       มีโรงงานทางการเกษตรจํานวน 43 แหง โดยมีลานตากและแหลงรับซื้อทางการเกษตรมากที่สุด 11 แหง
                       (ตารางผนวกที่ 7)

                       2. การวิเคราะหพืชเศรษฐกิจหลัก


                           พืชเศรษฐกิจที่สําคัญพิจารณาจากพืชที่มีพื้นที่ปลูกมากและมีมูลคาการสงออกหรือแปรรูป
                       โดยกระทรวงเกษตรและสหกรณ ประกาศพืชเศรษฐกิจ 13 ชนิดพืช ไดแก ขาว มันสําปะหลัง
                       ยางพารา ปาลมน้ํามัน ออยโรงงาน ขาวโพดเลี้ยงสัตว สับปะรดโรงงาน ลําไย เงาะ ทุเรียน มังคุด
                       มะพราว และกาแฟ จากพื้นที่ปลูกพืชเศรษฐกิจดังกลาว กรมพัฒนาที่ดินไดกําหนดระดับความเหมาะสม

                       ของพื้นที่ปลูกรายจังหวัด โดยวิเคราะหจากสภาพพื้นที่ ลักษณะของดิน ปริมาณน้ําฝน แหลงน้ํา
                       ชลประทาน รวมกับการจัดการพื้นที่และลักษณะรายพืช โดยแบงระดับความเหมาะสม เปน 4 ระดับ ไดแก
                           ระดับที่ 1 เปนพื้นที่ความเหมาะสมสูง (S1) การปลูกพืชใหผลตอบแทนสูง
                           ระดับที่ 2 เปนพื้นที่ความเหมาะสมปานกลาง (S2) การปลูกพืชใหผลตอบแทนสูง แตพบ

                       ขอจํากัดบางประการซึ่งสามารถบริหารจัดการได
                           ระดับที่ 3 เปนพื้นที่ความเหมาะสมเล็กนอย (S3) มีขอจํากัดบางประการการของดินและน้ํา
                       สงผลใหการผลิตพืชใหผลตอบแทนต่ํา การใชพื้นที่ตองใชตนทุนสูงในการจัดการ และมีความเสี่ยงจาก
                       น้ําทวมและขาดน้ํา

                           ระดับที่ 4 เปนพื้นที่ไมเหมาะสม (N)
                           จังหวัดแพร มีพื้นที่พืชเศรษฐกิจสําคัญที่ปลูกมาก 4 ลําดับแรก ไดแก ขาว ขาวโพดเลี้ยงสัตว
                       มันสําปะหลัง และยางพารา ตามลําดับ (ตารางที่ 2)
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16