Page 8 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดแพร่

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

1. ขอมูลทั่วไป

จังหวัดแพร มีพื้นที่ประมาณ 6,538.598 ตารางกิโลเมตร หรือ 4,086,624 ไร ตั้งอยูในภาคเหนือของ
ประเทศไทย ประกอบดวย 8 อําเภอ 78 ตําบล (ตารางผนวกที่ 1) มีประชากร 469,356 คน
(กรมการปกครอง, 2563)

1.1 อาณาเขตติดตอ
ทิศเหนือ ติดตอ จังหวัดลําปาง จังหวัดนาน และจังหวัดพะเยา

ทิศใต ติดตอ จังหวัดอุตรดิตถ และจังหวัดสุโขทัย
ทิศตะวันออก ติดตอ จังหวัดนาน และจังหวัดอุตรดิตถ
ทิศตะวันตก ติดตอ จังหวัดลําปาง

1.2 ภูมิประเทศ

สภาพภูมิประเทศของจังหวัดแพร พื้นที่ลอมรอบดวยภูเขาทั้ง 4 ทิศ พื้นที่สวนใหญเปนภูเขา
มีพื้นที่ราบโดยลาดเอียงไปทางทิศใตตามแนวไหลของแมน้ํายมคลายกนกระทะ มีลักษณะภูมิประเทศ ดังนี้
1) พื้นที่ราบถึงลูกคลื่นลอนลาด บริเวณตอนกลางและทางดานทิศตะวันตกเฉียงใตของจังหวัดมี
แมน้ํายมไหลผาน สวนใหญใชทํานาขาว และปลูกพืชไร มีระดับความสูงของพื้นที่ประมาณ 140 -200 เมตร
จากระดับทะเลปานกลาง

2) พื้นที่ลาดชันถึงเนินเขา สวนใหญเปนพื้นที่รกรางและสวนปา บางบริเวณใชปลูกพืชไร
มีระดับความสูงของพื้นที่ประมาณ 160-300 เมตร จากระดับทะเลปานกลาง
3) พื้นที่ภูเขาสลับซับซอน สวนใหญยังเปนปาไมสมบูรณ และมีไมสักมากที่สุดในประเทศไทย

มีความสูงของพื้นที่ประมาณ 200-1,650 เมตร จากระดับทะเลปานกลาง
1.3 ภูมิอากาศ

สภาพภูมิอากาศของจังหวัดแพร เปนภูมิภาคแบบฝนตกชุกสลับแลงในเขตรอน มีอุณหภูมิ
สูงสุดเฉลี่ย 39.2 องศาเซลเซียส และมี 3 ฤดู คือ ฤดูรอน เริ่มตั้งแตกลางเดือนกุมภาพันธ ถึง
กลางเดือนพฤษภาคม อากาศรอนอบอาวทั่วไป โดยเฉพาะในเดือนเมษายนเปนเดือนที่มีอากาศรอน

มากที่สุด ฤดูฝน เริ่มตั้งแตกลางเดือนพฤษภาคม ถึงกลางเดือนตุลาคม ซึ่งเปนฤดูมรสุมตะวันตกเฉียงใต
อากาศจะชุมชื้นและมีฝนตกชุกในชวงเดือนมิถุนายนถึงกันยายน โดยเฉพาะในเดือนกรกฎาคมและ
เดือนสิงหาคม เปนเดือนที่ฝนตกมากที่สุดในรอบป และฤดูหนาว เริ่มตั้งแตกลางเดือนตุลาคมถึง
กลางเดือนกุมภาพันธ อากาศโดยทั่วไปจะหนาวเย็นและแหงแลง ในตอนเชาจะมีหมอกหนาปกคลุมทั่วไป

โดยจะมีอุณหภูมิต่ําสุดเฉลี่ย 19.0 องศาเซลเซียส

1.4 ทรัพยากรดิน
ทรัพยากรดินจังหวัดแพร แบงตามภูมิสัณฐาน ลักษณะทางธรณีวิทยา วัตถุตนกําเนิดดิน
สภาพพื้นที่ที่พบ ไดดังนี้
1) ที่ราบน้ําทวมถึง (Flood plain) เปนที่ไดรับอิทธิพลของแมน้ํา/ลําน้ําสาขา

วัตถุตนกําเนิดดินเปนตะกอนน้ําพา (Alluvium) สภาพพื้นที่คอนขางราบเรียบถึงราบเรียบ ในหนาฝน
หรือหนาน้ําหลากมักมีน้ําทวมและมีการทับถมของตะกอนเพิ่มมากขึ้นหลังน้ําทวม ประกอบดวย