Page 35 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดกำแพงเพชร

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

28

4) พื้นที่ที่มีศักยภาพ หรือมีความเหมาะสมสําหรับการปลูกมันสําปะหลัง แตปจจุบัน
เกษตรกรไมไดใชพื้นที่ปลูกมันสําปะหลัง พบวาเกษตรกรปลูกพืชอื่นทดแทน เชน ขาว ออยโรงงาน
เปนตน ภาครัฐควรใหความรูแกเกษตรกรและสรางแรงจูงใจใหกลับมาปลูกมันสําปะหลังเหมือนเดิม

เนื่องจากพื้นที่มีความเหมาะสม ทําใหใชตนทุนการผลิตต่ําและผลผลิตมีคุณภาพดี ทั้งนี้เกษตรกรตอง
พิจารณาแหลงรับซื้อรวมดวย

4.4 ยางพารา

1) พื้นที่ปลูกยางพาราที่มีความเหมาะสมสูง (S1) และปจจุบันยังปลูกยางพาราอยู มีเนื้อที่
4,687 ไร อยูในเขตอําเภอเมืองกําแพงเพชร อําเภอไทรงาม อําเภอทรายทองวัฒนา อําเภอพรานกระตาย

อําเภอคลองขลุง อําเภอคลองลาน อําเภอบึงสามัคคี อําเภอปางศิลาทอง และอําเภอขาณุวรลักษบุรี
ตามลําดับ ตามมาตรการยุทธศาสตรยางพาราระยะ 20ป ( พ.ศ. 2560- 2579) เนนใหมีการเพิ่มผลผลิต

ยางพาราตอไรตอป ภายในป 2579 นั้น ควรมีการจัดการที่เหมาะสมในเรื่องตาง ๆ ไดแก การคัดเลือก
พันธุใหเหมาะสมกับสภาพพื้นที่และตานทานโรค การปรับปรุงบํารุงดิน การใสปุยที่ถูกตองและมี

ประสิทธิภาพ การปลูกพืชแซมและพืชคลุมดินใหเหมาะสมเพราะมีผลตอการเจริญเติบโตของยางพารา
การบํารุงรักษา การใสปุยการตัดแตงกิ่ง และเทคนิคการกรีดยางใหมีปริมาณน้ํายางสูงมีคุณภาพและตรง
ตามมาตรฐานเนนการพัฒนาการตลาดในพื้นที่ เชน จัดตั้งจุดรับซื้อ โรงงานแปรรูปผลิตภัณฑในพื้นที่ที่

มีความเหมาะสมสูง และสงเสริมใหเกษตรกรชาวสวนยางในพื้นที่มีความเขมแข็ง มีการบริหารงาน
แบบมืออาชีพและสามารถถายทอดกิจการใหกับคนรุนใหม

2) พื้นที่ปลูกยางพาราที่มีความเหมาะสมปานกลาง (S2) และปจจุบันยังปลูกยางพารา
อยู มีเนื้อที่ 58,728 ไร สวนใหญอยูในเขตเมืองกําแพงเพชร อําเภอคลองลาน อําเภอขาณุวรลักษบุรี

และอําเภอคลองขลุง เกษตรกรยังคงปลูกยางพาราไดผลดี ควรสนับสนุนใหมีเพิ่มผลผลิตยางพารา
โดยเนนการจัดการที่เหมาะสมในเรื่องตาง ๆ เชนเดียวกันกับพื้นที่เหมาะสมสูง โดยเฉพาะการ

ปรับปรุงบํารุงดิน เนนการพัฒนาการตลาดในพื้นที่ เชน จัดตั้งจุดรับซื้อ โรงงานแปรรูปผลิตภัณฑใน
พื้นที่ที่มีความเหมาะสมปานกลางใหมากขึ้น โคนยางพาราที่มีอายุตั้งแต 25 ป และปลูกยางพารา
ทดแทนในพื้นที่เดิม และมีการพัฒนาตลาดและชองทางจัดจําหนายใหมากขึ้น โดยเนนการแปรรูปยาง

หรือไมยางพาราเพิ่มมากขึ้นซึ่งอาจเนนจากชุมชนที่เขมแข็งเปนพื้นที่ตนแบบ
3) พื้นที่ปลูกยางพาราในพื้นที่ไมมีความเหมาะสม (S3 และ N) และปจจุบันเกษตรกร

ยังคงใชที่ดินปลูกยางพาราอยู พื้นที่ดังกลาวประสบปญหาซ้ําซาก เชน น้ําทวม ขาดน้ํา ผลผลิตต่ํา
กระทรวงเกษตรและสหกรณใหการชวยเหลือเกษตรกรที่ทํากินในพื้นที่นี้ โดยสงเสริมใหมีการโคน

ยางพาราที่มีอายุตั้งแต 25 ป และหาพืชอื่นทดแทน เชน สงเสริมใหปลูกไมผล มะพราว ไผหวาน
มันสําปะหลัง ยาสูบ แตงโม พืชไร และพืชผักตาง ๆ ทดแทน ใหการชวยเหลือเกษตรกรที่เลือกปลูก

พืชชนิดใหมที่ใหผลตอบแทนที่ดีกวา หรือใชพื้นที่ผลิตพืชผัก บริโภคในครัวเรือน หรือเขาโครงการ
บริหารจัดการพื้นที่เกษตรกรรม (Zoning by Agri-Map) เปนตน และจัดหาตลาดใหกับเกษตรกร โดย
อาจเริ่มจากตลาดชุมชน