Page 86 - การประเมินคุณภาพดินเพื่อการเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการพื้นที่ ทางการเกษตรที่มีอัตราการชะล้างพังทลายสูงโดยใช้เทคนิคนิวเคลียร์ จังหวัดกาญจนบุรี Assessing soil quality and enhance crop productivity through agriculture management using nuclear techniques in the area of erosion in Kanchanaburi province.

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

80

ตารางที่ 26 คาเฉลี่ยปริมาณความแรงรังสี ตอดิน 1 กิโลกรัม ในพื้นที่ทดลอง เก็บขอมูลครั้งที่ 3 (เดือนสิงหาคม)
210
ปริมาณตะกั่ว 210 ในดิน ( Pb)
ระดับความลึกของดิน (Bq/kg)

(เซนติเมตร) Toeslope Footslope Backslope Shoulder Summit คาเฉลี่ย
(TS) (FS) (BS) (SH) (SU) (Mean)
(1) พื้นที่ปลูกพืชที่ไมมีการจัดระบบอนุรักษดินและน้ํา

0 - 10 27.370 20.725 24.650 23.377 22.662 23.757a
10 – 20 25.551 26.679 19.706 16.199 17.193 21.066a
20 – 30 23.059 11.959 13.816 21.511 22.983 18.666b
คาเฉลี่ย (Mean) 25.327 19.788 19.391 20.362 20.946 21.163c

(2) พื้นที่ปาหรือพื้นที่ไมผลที่ไมมีการรบกวนหนาดิน (ใชสําหรับการอางอิงขอมูล calibration)
0 - 10 30.794 20.726 19.735 44.218 41.171 31.329a
10 – 20 18.100 20.977 15.952 36.518 25.319 23.373b

20 – 30 16.854 11.857 10.855 28.059 30.630 19.651c
คาเฉลี่ย (Mean) 21.916 17.853 15.514 36.265 32.373 24.784b
(3) พื้นที่ปลูกพืชของเกษตรกรที่มีการจัดระบบอนุรักษดินและน้ําที่ออกแบบโดยกรมพัฒนาที่ดิน
0 - 10 31.810 31.396 30.800 34.474 32.258 32.148a

10 – 20 16.356 29.168 28.824 27.084 32.230 26.732a
20 – 30 18.390 21.957 57.469 35.719 20.714 30.850a
คาเฉลี่ย (Mean) 22.185 27.507 39.031 32.426 28.401 29.910a

210
จากผลการศึกษาถึงผลของปริมาณความแรงรังสีของธาตุตะกั่ว 210 ( Pb) ในพื้นที่แนวตั้งหรือแนวลึก
ตามชั้นหนาตัดดิน (Vertical distribution) เพื่อใชเปนแนวทางในการประเมินปนวโนมที่มีตอการชะลางพังทลาย
ของดิน สามารถวิจารณผลการทดลองได ดังนี้
กระบวนการเคลื่อนที่ของนิวไคลดกัมมันตรังสีตั้งแตจุดกําเนิด เชน การตกคางของรังสีคอสมิกจาก
อวกาศ ผลจากการทดลองระเบิดนิวเคลียร ฯลฯ ไปจนถึงการตกลงมาจากชั้นบรรยากาศลงสูพื้นผิวโลก

(Radioactive fallout) ลวนมีปจจัยที่มีผลตอความคงทนของนิวไคลดกัมตรังสีที่นักวิจัยสามารถตรวจวัดได
แตกตางกัน Cawse (1983) Cawse et al. (1988) Shotyk (1988) Hilton et al. (1993) และ Smith et al. (1995)
รายงานวา การเคลื่อนที่ของนิวไคลดกัมมันตรังสีในแนวตั้ง ตั้งแตชั้นบรรยากาศโลกลงไปสูชั้นหนาตัดดินที่ลึกลง
ไป (Radioactive flux) ลวนมีปริมาณการสะสมของธาตุกัมมันตรังสีดังกลาวที่แตกตางกันไป ขึ้นอยูปจจัย ตอไปนี้
ปริมาณอินทรียวัตถุในดิน ปริมาณอนินทรียวัตถุในดิน ความหนาแนนรวมของดิน ปริมาณน้ําฝน ชวงระยะเวลา
และปจจัยทางสิ่งแวดลอมทั้งระยะสั้นและยาวอื่น ๆ เปนตน
ภาพที่ 31 และ 32 แสดงคาเฉลี่ยปริมาณความแรงรังสีของธาตุตะกั่ว 210 ( Pb) ตอดินหนึ่งกิโลกรัม
210
เปรียบเทียบกับชวงระยะเวลาการเก็บขอมูลทั้งสามชวงเวลาและพื้นที่ศึกษาทั้งสามแหลง พบวา พื้นที่เพาะปลูก
พืชทั่วไปที่ไมมีการวางแผนการจัดการดินที่เหมาสมใด ๆ และพื้นที่ปายางพารา ที่ไมมีการรบกวนหนาดินโดย
210
การเขตกรรม มาเปนเวลาอยางนอย 5 ป มีแนวโนมของปริมาณ Pb ที่ใกลเคียงกัน แมวา พื้นที่ปายางพารา
210
จะมีปริมาณ Pb โดยเฉลี่ย มากกวา พื้นที่ปลูกพืชทั่วไป ในทุกชวงเวลาการเก็บขอมูลก็ตาม (ภาพที่ 31)
210
210
กลาวคือ ปริมาณ Pb ในการเก็บขอมูลครั้งที่ 2 (เดือนมิถุนายน) จะมีคาเฉลี่ยนอยกวา ปริมาณ Pb ในการ