Page 174 - การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เพื่อการสำรวจทรัพยากรดินในพื้นที่สูงบริเวณลุ่มน้ำสาขา น้ำแม่ต้า (ลุ่มน้ำยม)
P. 174
ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
140
บทที่ 7
ปัญหาและข้อเสนอแนะ
1. ปัญหาและอุปสรรค
1.1 พื้นที่ลุ่มน้ําสาขาน้ําแม่ต้า ส่วนใหญ่มีสภาพเป็นป่าธรรมชาติ มีความลาดชันสูง และไม่มีเส้นทาง
คมนาคมที่สะดวก ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการใช้พาหนะในการเดินทางและยากต่อการสํารวจดิน
1.2 ข้อมูลพื้นฐานที่จําเป็นในการวิเคราะห์สภาพพื้นที่ ยังมีข้อจํากัดเรื่องความละเอียดและความถูกต้อง
โดยข้อมูล DEM ที่นํามาใช้ในการศึกษานั้น มีความถูกต้องอยู่ในเกณฑ์ 2 เมตร บริเวณที่มีความลาดชันไม่เกิน
35 เปอร์เซ็นต์ และมีความถูกต้องอยู่ในเกณฑ์ 4 เมตร บริเวณที่มีความลาดชันมากกว่า 35 เปอร์เซ็นต์
2. ข้อเสนอแนะ
2.1 ผลการสํารวจและศึกษาทรัพยากรดินในพื้นที่ลุ่มน้ําสาขาน้ําแม่ต้านี้ สามารถนําไปใช้เป็นแนวทาง
เบื้องต้นในการกําหนดกรอบการพัฒนาพื้นที่ที่เหมาะสมต่อการเกษตรสําหรับพืชเศรษฐกิจได้ อีกทั้งยังเป็น
แนวทางปฏิบัติให้มีการใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างยั่งยืนอีกด้วย
2.2 การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีด้านสํารวจและจําแนกดินร่วมกับระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ หากมีการนํา
ข้อมูลพื้นฐานที่มีความละเอียดมากขึ้น เช่น ข้อมูลแบบจําลองระดับสูงเชิงเลขที่ได้จากการใช้เทคโนโลยี LIDAR
ซึ่งมีความละเอียดสูง หรือการนําภาพถ่ายดาวเทียมความละเอียดสูงมาช่วยในการวิเคราะห์สภาพพื้นที่ เป็นต้น
จะสามารถช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการวิเคราะห์พื้นที่ศึกษาได้ละเอียดขึ้น อีกทั้งยังสามารถช่วยให้
แผนที่ดินนั้นมีขอบเขตที่ละเอียด แม่นยํา และเป็นปัจจุบันยิ่งขึ้น สามารถนําไปใช้ในการวางแผนการใช้ที่ดินได้
ตรงตามสภาพพื้นที่บริเวณดังกล่าวมากขึ้นด้วย
2.3 เนื่องจากการสํารวจดินครั้งนี้เป็นเพียงระดับมาตราส่วน 1:25,000 ข้อมูลที่นํามาใช้ในการศึกษา
ยังอยู่ในระดับค่อนข้างละเอียด ซึ่งเป็นระดับที่เหมาะสมสําหรับโครงการขนาดกลาง เพื่อให้ทราบถึง
แนวทางการปฏิบัติงานและพัฒนาในพื้นที่ดังกล่าว หากต้องการข้อมูลที่ใช้ในระดับโครงการขนาดเล็ก ไร่นา
หรือแปลงทดลอง จําเป็นต้องมีการสํารวจดิน และเก็บตัวอย่างดินตัวแทนเพิ่มเติม เพื่อความถูกต้องแม่นยําและ
มีความละเอียดเป็นมากขึ้น
2.4 สําหรับการพัฒนาพื้นที่เขตศักยภาพสําหรับพืชเศรษฐกิจนั้น ควรมีการจัดการพื้นที่เพื่อให้เหมาะสม
กับการผลิตพืชเศรษฐกิจในแต่ละพื้นที่ศักยภาพ โดยมีข้อเสนอแนะและมาตรการต่างๆ ทั้งในระยะสั้นและระยะ
ยาว เพื่อช่วยส่งเสริมเกษตรกรในการเพิ่มผลผลิตและลดต้นทุนการผลิต ซึ่งในพื้นที่ที่มีความเหมาะสมมาก
สําหรับข้าว ข้าวโพด มันสําปะหลัง และอ้อย เป็นพื้นที่ที่มีความพร้อมสําหรับยกระดับผลผลิตให้สูงขึ้น ควรมี
การบริหารจัดการน้ํา การปรับปรุงดินและการใช้ปุ๋ยที่ถูกต้องและเหมาะสม ส่วนในพื้นที่ที่มีความเหมาะสมน้อย
สําหรับข้าว ข้าวโพด มันสําปะหลัง และอ้อย ควรปรับปรุง ฟื้นฟูคุณภาพดินให้มีความอุดมสมบูรณ์ในระดับ
ที่เหมาะสมสําหรับการปลูกพืช โดยการปลูกพืชหมุนเวียนที่มีพืชตระกูลถั่วแทรกอยู่ในระบบการปลูกพืชหลัก
การปลูกพืชปุ๋ยสดแล้วไถกลบลงในดิน ได้แก่ โสนอัฟริกัน ปอเทือง และถั่วต่างๆ ก่อนการปลูกพืชหลัก 2-3 เดือน
แล้วไถกลบเมื่อพืชออกดอก หรือการใส่ปุ๋ยอินทรีย์ ได้แก่ ปุ๋ยคอก และปุ๋ยหมัก เพื่อเพิ่มแร่ธาตุอาหารพืชแก่ดิน
อีกทั้งอินทรียวัตถุจะช่วยในการอุ้มน้ําและปุ๋ยไว้ในดิน วิธีนี้จะช่วยปรับปรุงสมบัติทางด้านกายภาพ และ
ความอุดมสมบูรณ์ของดิน อีกทั้งอากาศในดินมีการถ่ายเทได้สะดวกขึ้น ตลอดจนช่วยให้ผลผลิตของพืชหลักสูงขึ้นด้วย
