Page 20 - การประเมินคุณภาพที่ดินด้านกายภาพสำหรับการวางแผนการใช้ที่ดินลุ่มน้ำสาขาคลองพระสทึง

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
11

3. การจ าแนกชั้นความเหมาะสมของหน่วยที่ดินด้านกายภาพ (Land suitability

classification)

3.1 จ าแนกชั้นความเหมาะสมด้านกายภาพ แบ่งออกเป็น 4 ชั้น (Class) คือ
S1 ชั้นที่มีความเหมาะสมสูง

S2 ชั้นที่มีความเหมาะสมปานกลาง

S3 ชั้นที่มีความเหมาะสมเล็กน้อย

N ชั้นที่ไม่มีความเหมาะสม
ตามหลักการของ FAO Framework ค.ศ. 1983 ได้จ าแนกอันดับความเหมาะสมของ

ที่ดินสอดคล้องกับระดับความต้องการปัจจัยคุณภาพที่ดินของแต่ละประเภทการใช้ประโยชน์ที่ดินที่

แตกต่างกัน และได้จ าแนกอันดับความเหมาะสมของที่ดินเป็น 2 อันดับ (Order) คือ อันดับที่เหมาะสม

(SuitabilityOrder: S) และอันดับที่ไม่เหมาะสม (Not Suitable Order: N) เมื่อจ าแนกอันดับความ
เหมาะสมแล้ว ยังสามารถแบ่งชั้นระดับความเหมาะสมในการเพาะปลูกพืชเศรษฐกิจต่างๆ ได้เป็น 3

ชั้น (Class) ได้แก่ ชั้นที่มีความเหมาะสมสูง (Highly Suitable: S1) ชั้นที่มีความเหมาะสมปาน

กลาง (Moderately Suitable: S2) และชั้นที่มีความเหมาะสมเล็กน้อย (Marginally Suitable: S3)
นอกจากนี้ในแต่ละชั้นความเหมาะสมยังแบ่งออกเป็นชั้นย่อย (Subclass) ซึ่งสะท้อนข้อจ ากัดสูงสุด

ของคุณภาพที่ดินที่มีอิทธิพลรุนแรงที่สุดต่อการเจริญเติบโตและให้ผลผลิตของพืชอีกด้วย (ภาพที่ 3)

3.2 การจับคู่ เพื่อประเมินความเหมาะสมด้านกายภาพระหว่างความต้องการของประเภท
การใช้ประโยชน์ที่ดินทั้ง 3 ด้าน กับคุณภาพที่ดิน ซึ่งในภาคผนวกของคู่มือการประเมินคุณภาพที่ดิน

ส าหรับพืชเศรษฐกิจ (บัณฑิต และค ารณ, 2542) ได้ก าหนดระดับความเหมาะสมหรือชั้นความ

เหมาะสมของค่าพิสัยของคุณภาพที่ดินส าหรับพืชเศรษฐกิจไว้ โดยใช้การประเมินจากกลุ่ม
คุณลักษณะที่ดินที่มีข้อจ ากัดรุนแรงที่สุด พิจารณาว่าคุณภาพที่ดินใดของหน่วยที่ดินมีข้อจ ากัดรุนแรง

ที่สุดที่มีอิทธิพลต่อการเจริญเติบโตและการให้ผลผลิตของพืช ก็จะใช้ระดับความเหมาะสมหรือชั้น

ความเหมาะสมของคุณภาพที่ดินนั้นเป็นตัวแทนชั้นความเหมาะสมรวมของหน่วยที่ดินนั้นๆ (ภาพที่ 4)