Page 103 - แผนการใช้ที่ดินลุ่มน้ำสาขาภาคใต้ฝั่งตะวันออกตอนล่าง
P. 103

3-37





                          C  เปนคาปจจัยการจัดการพืช (crop management factor) เปนคาที่ไมมีขนาดหรือหนวย

                  คา C เปนคาที่แสดงความหมายถึงอัตราสวนของการสูญเสียดิน ระหวางพื้นที่ที่มีการปลูกพืชชนิดใด

                  ชนิดหนึ่งปกคลุมอยูกับพื้นที่ที่ถูกไถพรวนปราศจากพืชคลุมดิน ซึ่งใชในการหาคาความคงทนตอการ
                  ถูกชะลางพังทลายของดิน

                            P  เปนคาปจจัยการปฏิบัติเพื่อปองกันการชะลางพังทลาย (conservation practice)  เปนคา

                  ที่ไมมีขนาดหรือหนวยคา P  เปนคาที่แสดงความหมายถึงอัตราสวนระหวางการสูญเสียดินจากพื้นที่ที่มี

                  การอนุรักษแบบตางๆ เชน ทําแนวคันดิน (contouring) การปลูกพืชเปนแถบ (strip cropping) หรือการทํา
                  ขั้นบันได (terracing) กับการไถพรวนเพาะปลูกขึ้นลงตามความลาดเท


                             การประเมินคาปจจัยตางๆ ที่เกี่ยวของในสมการการสูญเสียดินสากล มีดังตอไปนี้

                             ในการคํานวณคาปจจัยความยาวและความลาดชันของพื้นที่ (LS) คํานวณตามชั้นความลาดชัน
                  ของหนวยที่ดิน ซึ่งจากเอกสารอางอิงของกรมพัฒนาที่ดิน (2545) ไดอธิบายที่มาของ คาตัวแปรตางๆ

                  ดังนี้

                          L  =   (λ / 22.13) m
                          L  คือ   คาปจจัยความยาวของความลาดเท ในสมการการสูญเสียดินสากล


                          λ  คือ   ระยะทางตามแนวราบของพื้นที่ลาดชัน นับจากจุดเริ่มมีน้ําไหลเออผิวดิน
                  ถึงจุดที่ความลาดชันเปลี่ยนลดลงจนเกิดการทับถมของตะกอน หรือจุดที่มีการรวมตัวของน้ําเปนรอง

                  มีหนวยเปนเมตร ซึ่งควรมีระยะทางไมเกิน 400 ฟุต (ประมาณ 120 เมตร) หรือถาพื้นที่นั้นใชรถไถพรวน
                  เปนรองยาว คานี้อาจยาวไดถึง 1,000 ฟุต (ประมาณ 300 เมตร)

                             22.13 คือ   ความยาวของแปลงทดลองมาตรฐาน หนวยเปนเมตร

                          m  คือ   ตัวเลขยกกําลังซึ่งผันแปรตามความลาดชัน มีความสัมพันธกับสัดสวนระหวาง

                  การชะลางพังทลายแบบรองริ้ว (rill erosion)  ซึ่งเกิดจากการกระทําของน้ําไหลบากับการชะลาง
                  พังทลายระหวางรองริ้ว (interrill erosion) ซึ่งเกิดจากการกระทําของเม็ดฝนบนพื้นที่ลาดชันสูง คา m

                  จะเพิ่มขึ้น เนื่องจากการชะลางพังทลายแบบรองริ้วมีมากกวาการชะลางพังทลายระหวางรองริ้ว

                  ในทางกลับกันพื้นที่ลาดชันนอยคา m  จะลดลง เนื่องจากการชะลางพังทลายแบบรองริ้ว มีนอยกวา
                  การชะลางพังทลายระหวางรองริ้ว


                             ความลาดเท (λ)

                          ความลาดเท  หรือ คา λ เพื่อใชในสมการคํานวณคาปจจัยความยาวของความลาดเท (L) ขางตน

                  มีการนําขอมูลจากแหลงตางๆ มาใช และศึกษาเปรียบเทียบคาความยาวของความลาดเทที่คํานวณได เพื่อเลือก
                  แหลงขอมูลที่มีความถูกตองเหมาะสมสําหรับคํานวณคาการสูญเสียดินมากที่สุด (กรมพัฒนาที่ดิน, 2545)





                  แผนการใชที่ดินลุมน้ําสาขาภาคใตฝงตะวันออกตอนลาง
   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108