Page 443 - รายงานการจัดการทรัพยากรดินเพื่อการปลูกพืชเศรษฐกิจหลักตามกลุ่มชุดดิน เล่มที่ 1 ดินบนพื้นที่ราบต่ำ

429

เหลานี้จะสลายตัวและปลดปลอยธาตุอาหารอยางชาๆ ทั้งชวยปรับปรุงสมบัติทางกายภาพ เคมีและชีวภาพ

ของดินดวย

6.3 การจัดระบบการปลูกพืชใหเหมาะสม เปนวิธีเพิ่มผลผลิตของพืชและผลิตภาพของดิน ซึ่ง

ไดแก 1) การปลูกพืชหมุนเวียนระหวางพืชตระกูลถั่วกับพืชหลัก 2) ปลูกพืชตระกูลถั่วเปนแซมระหวางแถว

พืชหลัก และ 3) ปลูกพืชแซมหรือพืชคลุมดินระหวางแถวไมผล การใชระบบการปลูกพืชนี้จะชวยอนุรักษดิน

และเพิ่มความอุดมสมบูรณแกดินดวย พืชแซมระหวางแถวไมผล ไดแก ถั่วลิสง สับปะรด มะละกอ แตงโม
ฯลฯ

6.4 การอนุรักษดินและน้ํา มีความสําคัญสําหรับกลุมชุดดินนี้ เนื่องจาก 1) มีชั้นของลูกรังปะปน

ในหนาตัดดินเปนปริมาณมาก และ 2) มีความลาดเทอยูระหวาง 2-30 เปอรเซ็นต หากความลาดเทเกิน 12

เปอรเซ็นต จะเกิดการชะลางพังทลายสูง จึงจําเปนตองมีการอนุรักษดินและน้ําอยางเหมาะสม ไดแก
1) การปลูกพืชคลุมดิน 2) การปลูกหญาแฝกตามแนวระดับขวางความลาดเท และ 3) ปลูกพืชตระกูลถั่ว

แซมพืชหลัก

7. ขอเสนอแนะ

กลุมชุดดินที่ 45 มีศักยภาพในการปลูกยางพารา มะมวงหิมพานต ปาลมน้ํามัน มะพราว พืชไร
และไมผลชนิดตางๆ เชน ทุเรียน มังคุด ตลอดจนสามารถพัฒนาเปนทุงหญาเลี้ยงสัตว ดินไมคอยเหมาะสม

สําหรับพืชผัก เพราะขาดแหลงน้ํา และไมเหมาะสมในการทํานา เนื่องดินเก็บกักน้ําไมได อยางไรก็ตาม

เพื่อใหการใชประโยชนมีประสิทธิผลสูงสุด ควรใชระบบเกษตรแบบผสมผสาน คือ ทํากิจกรรมทางการ

เกษตรหลายอยางรวมกัน และกิจกรรมเหลานั้นเกื้อกูลซึ่งกันและกัน เชน การปลูกพืชอาหารสัตวในสวนไม

ผล การปลูกพืชอายุสั้นพวก ถั่วตางๆ แตงโม แซมในสวนยางพารา หรือมีการปลูกพืชอื่นๆ รวมกับการเลี้ยง
สัตว

8. การเตรียมดินสําหรับปลูกพืชชนิดตางๆ

8.1 การเตรียมดินสําหรับปลูกพืชไร

8.1.1 ปญหาพื้นที่มีความลาดเทสูง

จะตองลดการสูญเสียหนาดินลงโดยวิธีการตางๆ ดังนี้ คือ การปลอยใหมีพืชคลุมดินอาจเปนพวก
ถั่วตางๆ หรืออาจใชเศษวัสดุอินทรียตางๆ คลุมดินในบริเวณที่ไมมีการปลูกพืชหลัก สวนพืชหลัก จะตอง

ปลูกเปนแถวที่ขวางความลาดเทของพื้นที่

8.1.2 ปญหาดินมีความเปนกรด

ใชปูนคารบอเนต(CaCO ) อัตราประมาณ 500 กก./ไร พรวนคลุกกับดินกอนปลูกพืชไมนอยกวา 1
3
เดือน