Page 23 - การใช้เทคโนโลยีรีโมทเซนซิ่งและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ เพื่อประเมินผลผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ ปี 2548

10

พันธุคารกิลล 919 ( รอยละ 28.77 ) พันธุบิ๊ก 717 ( รอยละ 6.55 ) และพันธุซีพี.ดีเค. 888 ( รอยละ 3.77 )

ตามลําดับ
8.4 การประเมินความเหมาะสมทางกายภาพของที่ดินสําหรับปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตวฤดูฝน

จากเอกสารวิชาการเลขที่ 07/08/47 สวนวางแผนการใชที่ดินที่ 1 สํานักสํารวจดินและวางแผนการ

ใชที่ดิน ( พรพนา เหลาสุวรรณ และคณะ,2547 ) ไดดําเนินการวิเคราะหโดยใชหลักการประเมินความ
เหมาะสมทางกายภาพตามคูมือการจําแนกระดับความตองการปจจัย สําหรับพืชเศรษฐกิจรายพันธุ

โดยใชปจจัยหลักดังนี้ คือ

- ความเหมาะสมของดินตามกลุมชุดดิน

- ความตองการดานพืช

- ความตองการดานการจัดการ

- ความตองการดานการอนุรักษ
การวิเคราะหความเหมาะสมทางกายภาพ โดยใชโปรแกรมคอมพิวเตอร ALES ( Automated

Land Evaluation System ) ผลที่ไดจากการวิเคราะหสามารถจําแนกความเหมาะสมทางกายภาพเปน 4

ระดับ คือ

S1 : ชั้นความเหมาะสมมาก S2 : ชั้นความเหมาะสมปานกลาง
S3 : ชั้นความเหมาะสมเล็กนอย N ไมมีความเหมาะสม
:
นําผลการวิเคราะหขางตนมาวิเคราะหทางคณิตศาสตรในระบบ GIS กับพื้นที่ปลูก ปการผลิต 2548 เปน

รายตําบลของแตละจังหวัด ผลที่ไดทําใหทราบถึงชั้นความเหมาะสมของดินในพื้นที่ปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตว

ฤดูฝนเปนรายตําบล โดยภาพรวมจากการดําเนินงานในปการผลิต 2548 มีพื้นที่ปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตว

ฤดูฝนทั้งสิ้น 6,493,048 ไร มีพื้นที่เหมาะสมมากสําหรับการปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตว 247,532 ไร หรือ
รอยละ 3.81 ของพื้นที่ปลูกทั้งประเทศ พื้นที่เหมาะสมปานกลาง 1,978,154 ไร หรือรอยละ 28.74

ของพื้นที่ปลูกทั้งประเทศ และพื้นที่ไมมีความเหมาะสม 4,792,420 ไร หรือรอยละ 67.45 ของพื้นที่

ปลูกทั้งประเทศ โดยภาคเหนือมีการใชพื้นที่ที่เหมะสมในการปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตวฤดูฝนมากที่สุด คิด

เปนรอยละ 3.51 ของพื้นที่ทั้งภาค ( รายละเอียดดูจากตารางที่ 1-8 )