Page 159 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจลิ้นจี่
P. 159
6-3
6.3 สรุปและขอเสนอแนะ
การกําหนดเขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจลิ้นจี่นี้ เปนการพิจารณาเฉพาะพื้นที่เกษตรกรรม
ตามรายงานเขตความเหมาะสมของดิน กับการปลูกพืชเศรษฐกิจเทานั้น ไมรวมพื้นที่ในเขตสงวน
ของรัฐ ไดแก เขตปาสงวนแหงชาติ เขตอุทยานแหงชาติ เขตรักษาพันธุสัตวปา ฯลฯ ซึ่งในหลายพื้นที่
มีราษฎรบุกรุกพื้นที่เพื่อใชประโยชนที่ดินเพื่อการเกษตรกรรม ทั้งการปลูกพืชหมุนเวียน ทําไร
เลื่อนลอย การปลูกไมยืนตน ไมผล รวมทั้ง การปลูกลิ้นจี่ ซึ่งพื้นที่ปลูกลิ้นจี่ในเขตสงวนของรัฐ
ดังกลาวนี้ พบมากในบริเวณภาคเหนือของประเทศในเขตจังหวัดเชียงใหม เชียงราย นาน พะเยา
และจังหวัดลําปาง มีเนื้อที่รวมประมาณหนึ่งแสนไร ซึ่งปจจุบันพื้นที่ดังกลาวนี้ยังคงเปน
พื้นที่ปลูกลิ้นจี่ ที่ใหผลผลิตสงปอนตลาดทั้งในประเทศและตางประเทศอยางตอเนื่อง ซึ่งตองรอ
ความเดนชัดของมาตรการการใชที่ดินในเขตสงวนของรัฐตอไป ดังนั้นการกําหนดเขตการใชที่ดิน
พืชเศรษฐกิจลิ้นจี่ ในรายงานฉบับนี้ พื้นที่ในเขตการใชที่ดินมีความเหมาะสมมาก (Z-I) และเขต
การใชที่ดินมีความเหมาะสมปานกลาง (Z-II) จึงเปนการกําหนดเขตบริเวณ ซึ่งที่ดินมีความเหมาะสม
สําหรับลิ้นจี่และเกษตรกรไดใชที่ดินบริเวณดังกลาวปลูกลิ้นจี่อยูในปจจุบัน ดังนั้นจึงจําเปนอยางยิ่ง
ที่เกษตรกรและสวนราชการที่เกี่ยวของ ตองรวมมือกันในการพัฒนา ปรับปรุง ทั้งเรื่องปริมาณ
ผลผลิตตอไร และคุณภาพของลิ้นจี่ใหสูงขึ้น สวนเขตการใชที่ดินที่มีศักยภาพในการผลิต (Z-III)
เปนการกําหนดเขตบริเวณซึ่งที่ดินมีความเหมาะสมสําหรับลิ้นจี่ในระดับปานกลางถึงสูง แตปจจุบัน
ไมมีการใชที่ดินปลูกลิ้นจี่ สวนใหญเกษตรกรมีการใชที่ดินในบริเวณนี้ปลูกพืชไรอายุสั้นทั่วไป
ซึ่งไมมีการปลูกไมผลหรือไมยืนตน พื้นที่ในเขตนี้กําหนดไวเพื่อรองรับการปลูกลิ้นจี่ทดแทน
จากสวนที่อาจจะตองมีการยายพื้นที่ปลูกในเขตสงวนของรัฐ ทั้งนี้การกําหนดเขตการใชที่ดิน
บริเวณนี้เปนการพิจารณาจากฐานขอมูลทางกายภาพของทรัพยากรดินและลักษณะภูมิอากาศ
ที่เหมาะสมสําหรับลิ้นจี่ แตจากคุณลักษณะของลิ้นจี่เปนพืชที่ตองการน้ําโดยเฉพาะในระยะเริ่มปลูก
ระยะออกดอกและติดผล ดังนั้นการสงเสริมปลูกลิ้นจี่ในเขตนี้จําเปนอยางยิ่งที่จะตองพิจารณาถึง
แหลงน้ําในพื้นที่สําหรับการเพาะปลูกที่เพียงพอ รวมถึงการยอมรับของชุมชนเปนหลัก
เขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจลิ้นจี่ สํานักสํารวจดินและวางแผนการใชที่ดิน
