Page 25 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดศรีสะเกษ

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

18

ตารางที่ 5 (ตอ)

เนื้อที่ชั้นความเหมาะสม (ไร)
อำเภอ ประเภทพื้นที่
S1 S2 S3 N รวม

95 22,744 1,904 107,656 132,399
พื้นที่ศักยภาพของที่ดิน
(100.00%) (100.00%) (100.00%) (100.00%) (100.00%)
พื้นที่เพาะปลูกในชั้นความ 53 1,904 1,957
หวยทับทัน - -
เหมาะสมตางๆ (ปลูกจริง) (0.23%) (100.00%) (1.48%)

95 22,691 22,786
พื้นที่มีศักยภาพคงเหลือ - -
(100.00%) (99.77%) (17.21%)
121,764 335 149,502 271,601
พื้นที่ศักยภาพของที่ดิน -
(100.00%) (100.00%) (100.00%) (100.00%)
อุทุมพร พื้นที่เพาะปลูกในชั้นความ - 346 335 - 681
พิสัย เหมาะสมตางๆ (ปลูกจริง) (0.28%) (100.00%) (0.25%)

121,418 121,418
พื้นที่มีศักยภาพคงเหลือ - - -
(99.72%) (44.70%)
242,009 2,056,392 223,689 2,417,362 4,939,453
พื้นที่ศักยภาพของที่ดิน
(100.00%) (100.00%) (100.00%) (100.00%) (100.00%)
รวมทั้ง พื้นที่เพาะปลูกในชั้นความ 88,836 233,254 34,073 - 356,163
จังหวัด เหมาะสมตางๆ (ปลูกจริง) (36.71%) (11.34%) (15.23%) (7.21%)

153,173 1,823,138 1,976,311
พื้นที่มีศักยภาพคงเหลือ - -
(63.29%) (88.66%) (40.01%)

ทั้งนี้ ในการสงเสริมการปลูกพืชจะพิจารณาเฉพาะพื้นที่ที่มีศักยภาพคงเหลือในระดับ
ความเหมาะสมสูง (S1) และระดับความเหมาะสมปานกลาง (S2) เทานั้น เนื่องจากสภาพพื้นที่ปลูกพืช
ตรงตามศักยภาพของดิน การลงทุนต่ำก็สามารถเพิ่มผลผลิตได จึงควรสงเสริมในพื้นที่ดังกลาว

เมื่อวิเคราะหขอมูลศักยภาพพื้นที่รวมกับพื้นที่ปลูกพืชในปจจุบัน พบวา พื้นที่ที่ควรพิจารณา
ใหมีการปรับเปลี่ยนไปปลูกยางพารา คือ บริเวณที่เปนพื้นที่ปลูกขาว (S3+N) 1,257,573 ไร และ
บริเวณที่ปลูกมันสำปะหลัง (S3) 93,415 ไร (ตารางที่ 6)