Page 11 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดนครสวรรค์
P. 11
ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
4
1.6 พื้นที่ชลประทาน
จังหวัดนครสวรรค มีเนื้อที่ชลประทาน 504,432 ไร (รอยละ 8.49 ของพื้นที่จังหวัด) กระจาย
อยูใน 11 อําเภอ มีอางเก็บน้ําที่สําคัญ 2 อาง มีศักยภาพในการเก็บกักน้ําไดรวม 83.22 ลานลูกบาศกเมตร
อางเก็บน้ําที่สําคัญ คือ อางเก็บน้ําสิริกิติ์ มีระดับกักเก็บอยูที่ 82 ลานลูกบาศกเมตร คิดเปนรอยละ
98.53 ของน้ําเก็บกักของอางเก็บน้ําในจังหวัดนครสวรรค (ตารางผนวกที่ 2 - 3)
1.7 เขตปฏิรูปที่ดิน
เขตปฏิรูปที่ดินในพื้นที่จังหวัดนครวสรรค มีเนื้อที่ 1,142,076 ไร (รอยละ 19.04 ของพื้นที่จังหวัด)
โดยอําเภอที่มีพื้นที่ปฏิรูปที่ดินมากที่สุด ไดแก อําเภอแมวงก อําเภอไพศาลี และอําเภอหนองบัว ตามลําดับ
(ตารางผนวกที่ 4)
1.8 การขึ้นทะเบียนเกษตรกร
จากฐานขอมูลทะเบียนเกษตรกรของกรมสงเสริมการเกษตร จังหวัดนครสวรรคมีการขึ้น
ทะเบียนเกษตรกรผูปลูกพืชหรือเลี้ยงสัตวทั้งหมดในป 2563 จํานวน 196,511 ราย รวมพื้นที่
4,066,547 ไร และกิจกรรมที่มีพื้นที่ปลูกมาก ไดแก ขาว มันสําปะหลัง ออยโรงงาน และถั่วเขียวผิวมัน
เปนตน (ตารางผนวกที่ 5)
ทะเบียนเกษตรกรพืชสมุนไพร จากฐานขอมูลกลาง (Farmer One) ของสํานักงานเศรษฐกิจ
การเกษตร เกษตรกรไดขึ้นทะเบียนปลูกพืชสมุนไพรในจังหวัดนครวสรรค พื้นที่ 383.61 ไร เกษตรกร 56 ราย
มีพืชสมุนไพรหลัก 16 ชนิด สมุนไพรที่มีการปลูกมาก คือ กระเจี๊ยบแดง ฟาทะลายโจร และพริกไทย
ตามลําดับ (ตารางผนวกที่ 6)
1.9 ที่ตั้งโรงงานและแหลงรับซื้อสินคาเกษตร
จังหวัดนครสวรรคมีแหลงรับซื้อสินคาเกษตรและสหกรณการเกษตรที่สําคัญ จํานวน 110 จุด และ
ที่ตั้งโรงงานทางการเกษตร 507 จุด โดยมีที่ตั้งโรงงานผลิตมันเสนมากที่สุด 44 แหง (ตารางผนวกที่ 7)
2. การวิเคราะหพืชเศรษฐกิจหลัก
พืชเศรษฐกิจที่สําคัญพิจารณาจากพืชที่มีพื้นที่ปลูกมากและมีมูลคาการสงออกหรือแปรรูป
โดยกระทรวงเกษตรและสหกรณ ประกาศพืชเศรษฐกิจ 13 ชนิดพืช ไดแก ขาว มันสําปะหลัง ยางพารา
ปาลมน้ํามัน ออยโรงงาน ขาวโพดเลี้ยงสัตว สับปะรดโรงงาน ลําไย เงาะ ทุเรียน มังคุด มะพราว และกาแฟ
จากพื้นที่ปลูกพืชเศรษฐกิจดังกลาว กรมพัฒนาที่ดินไดกําหนดระดับความเหมาะสมของพื้นที่ปลูก
รายจังหวัด โดยวิเคราะหจากสภาพพื้นที่ ลักษณะของดิน ปริมาณน้ําฝน แหลงน้ําชลประทาน รวมกับ
การจัดการพื้นที่และลักษณะรายพืช โดยแบงระดับความเหมาะสม เปน 4 ระดับ ไดแก
ระดับที่ 1 เปนพื้นที่ความเหมาะสมสูง (S1) การปลูกพืชใหผลตอบแทนสูง
ระดับที่ 2 เปนพื้นที่ความเหมาะสมปานกลาง (S2) การปลูกพืชใหผลตอบแทนสูง แตพบ
ขอจํากัดบางประการซึ่งสามารถบริหารจัดการได
ระดับที่ 3 เปนพื้นที่ความเหมาะสมเล็กนอย (S3) มีขอจํากัดของดินและน้ํา สงผลใหการผลิตพืช
ใหผลตอบแทนต่ํา การใชพื้นที่ตองใชตนทุนสูงในการจัดการ และมีความเสี่ยงจากน้ําทวมและขาดน้ํา
ระดับที่ 4 เปนพื้นที่ไมเหมาะสม (N)