Page 8 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดเชียงใหม่

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

1

1. ขอมูลทั่วไป

จังหวัดเชียงใหม มีพื้นที่ 20,107.057 ตารางกิโลเมตร หรือ 12,566,911 ไร ตั้งอยูในภาคเหนือ
ของประเทศไทย ประกอบดวย 25 อําเภอ 204 ตําบล (ตารางผนวกที่ 1) มีจํานวนประชากร 1,784,370 คน
(กรมการปกครอง, 2563)

1.1 อาณาเขตติดตอ
ทิศเหนือ ติดตอ สาธารณรัฐแหงสหภาพเมียนมาร

ทิศใต ติดตอ จังหวัดลําพูน และจังหวัดตาก
ทิศตะวันออก ติดตอ จังหวัดเชียงราย จังหวัดลําปาง และจังหวัดลําพูน
ทิศตะวันตก ติดตอ จังหวัดแมฮองสอน

1.2 ภูมิประเทศ

สภาพภูมิประเทศของจังหวัดเชียงใหมมีสภาพพื้นที่เปนภูเขาและปาละเมาะ มีที่ราบอยู
ตอนกลางตามสองฟากฝงของแมน้ําปง สูงจากระดับทะเลปานกลางเฉลี่ย 310 เมตร มีภูเขาสูงที่สุด
ในประเทศไทย คือ ดอยอินทนนท นอกจากนี้ยังมีดอยอื่นๆ ที่มีความสูงอีกหลายแหง ประกอบดวย
ลักษณะภูมิประเทศดังนี้
1) พื้นที่ภูเขา ประกอบดวยทิวเขาอินทนนท (หรือถนนธงชัยตะวันออก) ตั้งอยูทาง

ทิศตะวันตกของจังหวัด ทอดตัวในแนวเหนือ-ใต ตามแนวรอยตอกับจังหวัดแมฮองสอน และทิวเขาขุนตาน
ตั้งอยูทางทิศตะวันออกของจังหวัด ทอดตัวในแนวเหนือ-ใต พื้นที่ภูเขาสวนใหญเปนปาตนน้ําลําธาร
ไมเหมาะสมตอการเพาะปลูก สวนบางพื้นที่เปนที่อยูอาศัยของชาวเขาชาติพันธุตาง ๆ

2) พื้นที่ราบลุมน้ําและที่ราบเชิงเขา กระจายอยูทั่วไประหวางหุบเขา ทอดตัวในแนวเหนือ-ใต
ไดแก ที่ราบลุมน้ําปง ลุมน้ําฝาง ลุมน้ําแมงัด เปนพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณเหมาะสมตอการเกษตร

1.3 ภูมิอากาศ
สภาพภูมิอากาศของจังหวัดเชียงใหม โดยทั่วไปมีอากาศคอนขางเย็นเกือบตลอดทั้งป ไดรับ
อิทธิพลมรสุมตะวันตกเฉียงใตและลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ มี 3 ฤดู ไดแก ฤดูฝน เริ่มตั้งแต

กลางเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม ฤดูหนาว เริ่มตั้งแตเดือนพฤศจิกายนถึงกลางเดือนกุมภาพันธ
ฤดูรอน เริ่มตั้งแตเดือนกุมภาพันธถึงกลางเดือนพฤษภาคม มีอุณหภูมิเฉลี่ย 25.8 องศาเซลเซียส
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย 32.2 องศาเซลเซียส และอุณหภูมิต่ําสุดเฉลี่ย 20.8 องศาเซลเซียส

1.4 ทรัพยากรดิน
ทรัพยากรดินของจังหวัดเชียงใหม แบงตามภูมิสัณฐาน ลักษณะทางธรณีวิทยา และวัตถุ

ตนกําเนิดดิน ไดดังนี้
1) ที่ราบน้ําทวมถึง (Flood plain) ที่ราบริมแมน้ําหรือลําธาร หนาฝนหรือหนาน้ํา มักมีน้ําทวม
เปนครั้งคราว เปนสภาพพื้นที่ที่เกิดจาการทับถมของตะกอนน้ําพา และมีตะกอนเพิ่มมากขึ้นหลังน้ําทวม
ไดแก สันดินริมน้ํา (Levee) เปนที่ดอน มีสภาพพื้นที่คอนขางราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาดเล็กนอย ดินลึก

เนื้อดินรวนหยาบ สีน้ําตาลและน้ําตาลปนแดง การระบายน้ําดีปานกลางถึงดี อาทิ ชุดดินเชียงใหม (Cm)