Page 11 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดเชียงใหม่

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

4

1.6 พื้นที่ชลประทาน
จังหวัดเชียงใหม มีเนื้อที่ชลประทาน 116,756 ไร (รอยละ 0.93 ของพื้นที่จังหวัด) กระจายอยูใน
16 อําเภอ มีอางเก็บน้ําที่สําคัญ 13 อาง มีศักยภาพในการเก็บกักน้ําไดรวม 613.51 ลานลูกบาศกเมตร
อางเก็บน้ําที่สําคัญ คือ อางเก็บน้ําแมงัดสมบูรณชล มีระดับกักเก็บอยูที่ 264.70 ลานลูกบาศกเมตร

คิดเปนรอยละ 43.15 ของน้ําเก็บกักของอางเก็บน้ําในจังหวัดเชียงใหม (ตารางผนวกที่ 2 - 3)

1.7 เขตปฏิรูปที่ดิน
เขตปฏิรูปที่ดินในพื้นที่จังหวัดเชียงใหมมีเนื้อที่ 570,396 ไร (รอยละ 4.54 ของพื้นที่จังหวัด)
โดยอําเภอที่มีพื้นที่เขตปฏิรูปที่ดินมากที่สุด ไดแก อําเภอแมแจม อําเภอกัลยานิวัฒนา และอําเภอฝาง
ตามลําดับ (ตารางผนวกที่ 4)

1.8 การขึ้นทะเบียนเกษตรกร

จากฐานขอมูลทะเบียนเกษตรกรของกรมสงเสริมการเกษตร จังหวัดเชียงใหมมีการขึ้น
ทะเบียนเกษตรกรผูปลูกพืชหรือเลี้ยงสัตวทั้งหมด ในป 2563 จํานวน 246,680 ราย รวมพื้นที่
1,674,847 ไร และกิจกรรมที่มีพื้นที่ปลูกมาก ไดแก ขาวนาป ลําไย ขาวโพดเลี้ยงสัตว ขาวนาปรัง
ตามลําดับ (ตารางผนวกที่ 5)

ทะเบียนเกษตรกรพืชสมุนไพร จากฐานขอมูลกลาง (Farmer One) ของสํานักงานเศรษฐกิจการเกษตร
เกษตรกรไดขึ้นทะเบียนปลูกพืชสมุนไพรในจังหวัดเชียงใหม พื้นที่ 14,585.07 ไร เกษตรกร 862 ราย
มีพืชสมุนไพรหลัก 26 ชนิด สมุนไพรที่มีการปลูกมาก ไดแก บุก มะแขวน และกระชายดํา ตามลําดับ

(ตารางผนวกที่ 6)
1.9 ที่ตั้งโรงงานและแหลงรับซื้อสินคาเกษตร

จังหวัดเชียงใหมมีแหลงรับซื้อสินคาเกษตรและสหกรณการเกษตรที่สําคัญ จํานวน 189 แหง และ
ที่ตั้งโรงงานทางการเกษตร 227 แหง โดยมีที่ตั้งโรงสีขนาดเล็กมากที่สุด 12 แหง (ตารางผนวกที่ 7)

2. การวิเคราะหพืชเศรษฐกิจหลัก

พืชเศรษฐกิจที่สําคัญพิจารณาจากพืชที่มีพื้นที่ปลูกมากและมีมูลคาการสงออกหรือแปรรูป

โดยกระทรวงเกษตรและสหกรณประกาศพืชเศรษฐกิจ 13 ชนิดพืช ไดแก ขาว มันสําปะหลัง ยางพารา
ปาลมน้ํามัน ออยโรงงาน ขาวโพดเลี้ยงสัตว สับปะรดโรงงาน ลําไย เงาะ ทุเรียน มังคุด มะพราว และ
กาแฟ จากพื้นที่ปลูกพืชเศรษฐกิจดังกลาว กรมพัฒนาที่ดินไดกําหนดระดับความเหมาะสมของพื้นที่ปลูก
รายจังหวัด โดยวิเคราะหจากสภาพพื้นที่ ลักษณะของดิน ปริมาณน้ําฝน แหลงน้ําชลประทาน รวมกับ

การจัดการพื้นที่และลักษณะรายพืช โดยแบงระดับความเหมาะสม เปน 4 ระดับ ไดแก
ระดับที่ 1 เปนพื้นที่ความเหมาะสมสูง (S1) การปลูกพืชใหผลตอบแทนสูง
ระดับที่ 2 เปนพื้นที่ความเหมาะสมปานกลาง (S2) การปลูกพืชใหผลตอบแทนสูง แตพบ
ขอจํากัดบางประการซึ่งสามารถบริหารจัดการได

ระดับที่ 3 เปนพื้นที่ความเหมาะสมเล็กนอย (S3) มีขอจํากัดของดินและน้ํา สงผลใหการผลิตพืช
ใหผลตอบแทนต่ํา การใชพื้นที่ตองใชตนทุนสูงในการจัดการ และมีความเสี่ยงจากน้ําทวมและขาดน้ํา
ระดับที่ 4 เปนพื้นที่ไมเหมาะสม (N)