Page 71 - การประเมินคุณภาพดินเพื่อการเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการพื้นที่ ทางการเกษตรที่มีอัตราการชะล้างพังทลายสูงโดยใช้เทคนิคนิวเคลียร์ จังหวัดกาญจนบุรี Assessing soil quality and enhance crop productivity through agriculture management using nuclear techniques in the area of erosion in Kanchanaburi province.

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

65

ตารางที่ 20 คาเฉลี่ยปริมาณแมกนีเซียมในดิน (Mg) ในพื้นที่ทดลอง เก็บขอมูลครั้งที่ 3 (เดือนสิงหาคม)

ปริมาณแมกนีเซียมในดิน (Mg)
ระดับความลึกของดิน (mg/kg)
(เซนติเมตร) Toeslope Footslope Backslope Shoulder Summit คาเฉลี่ย

(TS) (FS) (BS) (SH) (SU) (Mean)
(1) พื้นที่ปลูกพืชที่ไมมีการจัดระบบอนุรักษดินและน้ํา
0 - 10 37.15 20.88 27.28 26.96 33.91 29.238a
10 – 20 31.02 14.60 17.81 15.25 22.11 20.159b

20 – 30 25.54 9.58 9.18 8.01 14.45 13.351c
คาเฉลี่ย (Mean) 31.240 15.022 18.090 16.741 23.488 20.916c
(2) พื้นที่ปาหรือพื้นที่ไมผลที่ไมมีการรบกวนหนาดิน (ใชสําหรับการอางอิงขอมูล calibration)
0 - 10 45.17 20.15 12.28 56.32 27.66 32.316b
10 – 20 12.90 61.49 43.49 29.63 77.15 44.932a
20 – 30 49.93 40.77 77.59 44.77 26.93 47.998a

คาเฉลี่ย (Mean) 35.998 40.803 44.456 43.574 43.914 41.749b
(3) พื้นที่ปลูกพืชของเกษตรกรที่มีการจัดระบบอนุรักษดินและน้ําที่ออกแบบโดยกรมพัฒนาที่ดิน
0 - 10 91.22 66.67 46.23 66.50 58.99 65.923a
10 – 20 53.35 79.81 67.83 52.30 66.89 64.035a
20 – 30 60.40 61.29 79.23 47.20 46.77 58.977a

คาเฉลี่ย (Mean) 68.324 69.257 64.429 55.332 57.549 62.978a

ปริมาณแมกนีเซียมในดิน (Mg) ที่พบในแตละพื้นที่ศึกษาทั้งสามแหลง มีปริมาณที่ลดลงตามชวง
ระยะเวลาของการเก็บขอมูล แมวาในการเก็บขอมูลครั้งที่ 3 (เดือนสิงหาคม) พื้นที่ปายางพารา และพื้นที่

จัดระบบอนุรักษฯ ที่มีปริมาณ Mg เพิ่มขึ้นมาเล็กนอย และพบวาปริมาณ Mg ที่ระดับความลึก 10-20 และ 20-
30 เซนติเมตร จะมีคาที่มากกวา ระดับความลึกที่ 0-10 เซนติเมตร (ภาพที่ 27 ข และ ค) แตทวา คาเฉลี่ย Mg
ในแตละพื้นที่ มีคาสูงที่สุดบริเวณผิวหนาดินแลวจะลดลงตามระดับความลึก

แนวโนมของการลดลงของปริมาณ Mg เมื่อเวลาผานไป อาจเกิดจากการที่พืชนําธาตุอาหารไปใช และ
สะสมฝนผลผลิต และการสูญเสียโดยการถูกชะลางพัดพาลงสูชั้นดินลางก็ได โดยสังเกตุไดจากพื้นที่ปายางพารา
และพื้นที่จัดระบบอนุรักษฯ ในชวงระยะเวลาการเก็บขอมูลครั้งที่ 3 ที่ปริมาณ Mg ที่ระดับความลึก 0-10
เซนติเมตร มีคานอยกวาปริมาณ Mg ที่ระดับความลึก 10-20 และ 20-30 เซนติเมตร (ภาพที่ 27 ข และ ค) ซึ่ง
อาจเกิดจากการชะลางพัดพาธาตุอาหารใหลงสูชั้นดินในระดับที่ลึกลงไป
ภาพที่ 28 แสดงปริมาณ Mg โดยเฉลี่ยระหวางพื้นที่ศึกษาทั้งสามแหลง ตลอดชวงระยะเวลาที่มีการเก็บ
ขอมูล พบวา แนวโนมของปริมาณ Mg โดยเฉลี่ย ณ ชวงระยะเวลาการเก็บขอมูลครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 มีความ

สอดคลองกัน และมีแนวโนมไปในทางเดียวกัน กลาวคือ พื้นที่จัดระบบอนุรักษฯ มีปริมาณ Mg สูงที่สุด
รองลงมาคือ พื้นที่ปายางพารา และพื้นที่เกษตรกรทั่วไป ตามลําดับ แตเมื่อถึงชวงระยะเวลาการเก็บขอมูลครั้ง
ที่ 3 พื้นที่ปายางพารา จะมีปริมาณ โดยเฉลี่ยที่ระดับความลึก 0-10 เซนติเมตร ใกลเคียงกับพื้นที่เกษตรกรทั่วไป
แตปริมาณ Mg ที่ระดับความลึก 10-20 และ 20-30 เซนติเมตร มีปริมาณ Mg ที่เพิ่มขึ้น ซึ่งอาจเกิดจาก การ
เคลื่อนตัวของธาตุ Mg ซึมลงไปสูชั้นดินลางจากกระบวนการชะลางพัดพาโดยฝน แทนที่การชะลางพัดพาหนาดิน
ในแนวขวางแลวสูญเสียออกไปจากพื้นที่ก็ได