Page 69 - ผลกระทบจากการเผาตอซังและไม่ไถพรวนต่อสมบัติดินเพื่อ การปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์บนพื้นที่สูง จังหวัดเชียงใหม่ Effects of Burning and No-tillage on Soil Properties forMaize Production on Upland in Chiang Mai Province.

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

53

สรุปผลและข้อเสนอแนะ

การศึกษาผลกระทบจากเผาต่อซังและการไม่ไถพรวนดินเพื่อปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ต่อสมบัติดิน การ

สูญเสียดินบนพื้นที่สูง จังหวัดเชียงใหม่ โดยจัดทำแปลงทดลอง ณ หมู่ 7 ตำบลกองแขก อำเภอแม่แจ่ม
จังหวัดเชียงใหม่ (พิกัด 47Q X: 436335 Y: 2038038)บนกลุ่มชุดดินที่ 60 ที่ระดับความลาดเท 20

เปอร์เซ็นต์ สามารถสรุปผลการทดลองได้ดังนี้

1.การสูญเสียดิน จากผลการทดลองทั้ง 3 ปี พบว่าตำรับการทดลองที่ 3 การไถพรวนและเผาตอซัง มี

การสูญเสียดินสูงตำรับการทดลองที่ 2 การไถพรวนดินและสับกลบตอซัง จึงกล่าวการเผาตอซังก่อให้เกิดการ
สูญเสียดินที่สูงกว่า และทั้งตำรับทดลองที่ 2 และ 3 ข้างต้น มีการสูญเสียดินสูงกว่าตำรับการทดลองที่ 1 และ

ตำรับการทดลองที่ 4 ที่ไม่มีการไถพรวนดิน จึงสรุปได้ว่าการไถพรวนดินมีผลทำให้เกิดการสูญเสียดินในอัตรา
ที่สูงกว่าการไม่ไถพรวน การเผาตอซังพืชส่งเสริมการสูญเสียดินมากกว่าการสับกลบตอซังพืชลงดิน เนื่องจาก

ไม่มีสิ่งปกคลุมดิน และการปลูกพืชคลุมดิน (ถั่วปิ่นโต) มีอัตราการสูญเสียดินต่ำที่สุด

2.สมบัติบางประการของดิน

2.1 สมบัติทางกายภาพบางประการของดิน จากผลการทดลองทั้ง 3 ปี พบว่าตำรับการทดลองที่ 1

ไม่ไถพรวนและเผาตอซัง และตำรับการทดลองที่ 4 ไม่ไถพรวนดิน ไม่เผาตอซังและปลูกถั่วปิ่นโตคลุมดิน มีค่า
ความหนาแน่นของดินสูงกว่าตำรับการทดลองที่มีการไถพรวนและสับกลบตอซัง การหาปริมาณความชื้นใน

ดินพบว่าการปลูกพืชคลุมดิน (ถั่วปิ่นโต) มีปริมาณความชื้นในดินสูงสุด และการสับกลบตอซังจะมีปริมาณ
ความชื้นในดินสูงกว่าการเผาตอซัง การหาค่าสัมประสิทธิ์การนำน้ำของดินพบว่าการไถพรวนดินมีค่า

สัมประสิทธิ์การนำน้ำของดินสูงกว่าการไม่ไถพรวน การสับกลบตอซังค่าสัมประสิทธิ์การนำน้ำของดินสูงกว่า

การเผาตอซัง

2.2 สมบัติทางเคมีบางประการของดิน จากผลการทดลองในปี 2 และ 3 ปี ไม่พบความแตกต่าง
ทางสถิติของความเป็นกรด-ด่างดินหลังการทดลอง จะมีเพียงปี 1 ที่มีความแตกต่างทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ

โดยตำรับการทดลองที่ 4 ไม่ไถพรวนดินไม่เผาตอซังและปลูกถั่วปิ่นโตคลุมดินมีค่าความเป็นกรด-ด่างต่ำสุดที่
5.6 ในขณะที่ตำรับการทดลองอื่นๆ มีค่าความเป็นกรด-ด่างอยู่ที่ 6.1

จากผลการทดลองทั้ง 3 ปี พบกว่าการไถพรวนและสับกลบตอซังมีผลให้ปริมาณอินทรียวัตถุ

ปริมาณไนไตรเจนทั้งหมด และปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ในสูงกว่าเผาตอซังพืช แต่สำหรับปริมาณ

โพแทสเซียม แมกนีเซียม และแคลเซียมที่เป็นประโยชน์ในดินนั้น พบว่าการเผาตอซังพืชส่งผลให้มีปริมาณ
โพแทสเซียม แมกนีเซียม และแคลเซียมที่เป็นประโยชน์ในดินสูงกว่าการสับกลบตอซัง

2.3 ธาตุอาหารพืชที่สูญเสียจากการชะล้างพังทลายของดิน พบว่าการไถพรวนดินและการเผาตอซัง

พืชจะก่อให้เกิดการสูญเสียไนโตรเจน ฟอสฟอรัส โพแทสเซียม แมกนีเซียม และแคลเซียม สูงกว่าการไม่ไถ
พรวนและการไม่เผาตอซังพืช

3.องค์ประกอบผลผลิตและผลผลิตของข้าวโพดเลี้ยงสัตว์

3.1 องค์ประกอบผลผลิตของข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในการทดลองทั้ง 3 ปี พบว่าไม่มีความแตกต่างทาง
สถิติของขนาดฝักข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ทั้งความกว้างและความยาวฝัก นอกจากนี้ยังไม่พบความแตกต่างทางสถิติ