Page 125 - ศึกษาผลกระทบจากการเผาเศษวัสดุทางเกษตรต่อการปลูกพืชเศรษฐกิจในพื้นที่ลุ่มน้ำแม่แจ่มและศึกษาการชะล้างพังทลายของดินด้วยแบบจำลองการสูญเสียดินสากล
P. 125
ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
105
5.3 ผลการศึกษา ปี 2563
5.3.1 การชะล้างพังทะลายของดิน
การศึกษาการชะล้างพังทลายของดินในพื้นที่ หมู่ 7 ต าบลกองแขก อ าเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่
จาก แปลงศึกษาขนาดกว้าง 4 เมตร ยาว 22 เมตร ซึ่งมีการใช้ประโยชน์ที่ดินในการปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ ที่
ละดับความลาดชัน 20 เปอร์เซ็นต์ โดยท าการศึกษาการชะล้างพังทลายของดินจากปริมาณตะกอนดินในถัง
ดักตะกอน ให้ผลการศึกษาดังนี้
1) ปริมาณตะกอนดินในถังดักตะกอน
จากการศึกษาการชะล้างพังทลายของดินจากถังดักตะกอนดิน ในพื้นที่ปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์
ปี 2563 ท าการเก็บตะกอนดินในถังดักตะกอนตลอดฤดูปลูกรวม 6 ครั้ง ดังตารางที่ 26 โดยวันที่ 20 มิถุนายน
2563 มีตะกอนในถังดักในปริมาณสูงกว่าวันอื่นๆ และมีตะกอนในถังดักปริมาณมากรองลงมาวันที่ 20
สิงหาคม 2563 นอกจากนี้พบว่าต ารับการทดลองที่ 4 ไม่ไถพรวนดิน ไม่เผาตอซัง และปลูกถั่วปิ่นโตคลุมดิน
พบปริมาณตะกอนดินในถังดักตะกอนน้อยมากในวันดังกล่าว และไม่พบตะกอนดินเลยในวันอื่นๆ
ตารางที่ 64 ปริมาณตะกอนดินแห้งที่สูญเสียดินในแต่ละสตอร์ม ปี 2563
Treatment Annual soil loss (ton/rai) Total
20-Jun 6-Jul 20-Jul 6-Aug 20-Aug 6-Sep ton/rai/year
T1 ไม่ไถพรวนและเผาตอซัง 0.30 0.15 0.18 0.00 0.19 0.13 0.94
T2 ไถพรวนดินสับกลบตอซัง 0.41 0.15 0.08 0.19 0.28 0.12 1.23
T3 ไถพรวนดินและเผาตอซัง 0.32 0.13 0.13 0.20 0.21 0.14 1.12
T4 ไม่ไถพรวนดิน ไม่เผาตอซัง
และปลูกถั่วปิ่นโตคลุมดิน 0.02 0.00 0.00 0.00 0.02 0.00 0.03
จากการศึกษาการชะล้างพังทลายของดิน พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยส าคัญยิ่ง (p<0.1)
โดยต ารับการทดลองที่ 2 มีปริมาณตะกอนดินสะสมเฉลี่ยสูงสุด ที่ 1.23 ตันต่อไร่ต่อปี ต ารับการทดลองที่ 3
ไถพรวนดินและเผาตอซัง มีปริมาณตะกอนดินสะสมเฉลี่ย ที่ 1.12 ตันต่อไร่ต่อปี ต ารับการทดลองที่ 1 ไม่ไถ
พรวนและเผาตอซัง มีปริมาณตะกอนดินสะสมเฉลี่ยสูงสุด 0.94 ตันต่อไร่ต่อปี และต ารับการทดลองที่ 4 ไม่ไถ
พรวนดิน ไม่เผาตอซัง และปลูกถั่วปิ่นโตคลุมดิน มีปริมาณตะกอนดินสะสมเฉลี่ยน้อยที่สุด 0.03 ตันต่อไร่ต่อปี
ดังตารางที่ 65