Page 161 - การประเมินความเหมาะสมของที่ดินสำหรับพืชเศรษฐกิจเพื่อวางแผนการใช้ที่ดินในการฟื้นฟูพื้นที่ลุ่มน้ำวิกฤต ลุ่มน้ำสาขาแม่น้ำประแสร์
P. 161
ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
139
5.2 ข้อเสนอแนะ
5.2.1 ข๎อมูลที่ได๎จากการประเมินความเหมาะสมของที่ดินนั้น ควรมีการศึกษาเพิ่มเติมในสํวน
ตํางๆ เชํน คุณภาพที่ดินในพื้นที่นั้นๆ โดยปรับให๎สอดคล๎องกับข๎อเท็จจริงในพื้นที่ที่เปลี่ยนแปลง
ไป เทคโนโลยีการผลิตของเกษตรกรภายในพื้นที่ เพื่อให๎สอดคล๎องกับสภาพที่เป็นจริงและเป็นปัจจุบัน
5.2.2 การประเมินความเหมาะสมของที่ดินในลักษณะนี้ เป็นเพียงข๎อมูลเบื้องต๎นใน
การวางแผนการใช๎ที่ดินโดยให๎มีการเลือกนําไปใช๎ประโยชน์อยํางมีระบบตามความต๎องการของผู๎ใช๎
ซึ่งชี้ให๎เห็นความเหมาะสมของที่ดิน สําหรับการนําไปใช๎ประโยชน์ที่ดินแตํละประเภทหรือแตํละชนิด
รวมถึงข๎อจํากัดในการใช๎ประโยชน์และการจัดการที่ดินที่นํามาปฏิบัติในภาพรวมอยํางกว๎างๆเทํานั้น
หากต๎องการนําไปใช๎ประโยชน์สําหรับพื้นที่เฉพาะเจาะจงขึ้นจําเป็นต๎องมีการศึกษาข๎อมูลและนํา
ข๎อจํากัดเฉพาะพื้นที่นั้นๆ มาประกอบการพิจารณาการประเมินความเหมาะสมของที่ดินด๎วย
5.2.3 การประเมินความเหมาะสมของที่ดินสําหรับการปลูกพืช บางครั้งเมื่อมีข๎อจํากัดบาง
ประการทําให๎ความเหมาะสมของที่ดินสําหรับการปลูกพืชนั้นลดลง เกษตรกรสามารถปรับปรุงหรือ
แก๎ไขเพื่อลดข๎อจํากัดนั้นได๎ แตํควรคํานึงถึงต๎นทุนการผลิตที่ต๎องเพิ่มขึ้นวําเหมาะสมกับผลตอบแทน
ทางเศรษฐกิจหรือไมํ
5.2.4 ผลงานวิชาการฉบับนี้ หากจะทําให๎มีความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น ควรมีการนําผล
การศึกษาสมดุลของน้ําเพื่อการเกษตรไปวางแผนการศึกษาการใช๎ในโปรแกรมแบบจําลองเพื่อทํานาย
สถานการณ์เกิดภัยแล๎งหรืออุทกภัย และการปลูกพืชให๎สอดคล๎องกับการวางแผนการใช๎ที่ดิน
5.2.5 ควรมีการศึกษาเพิ่มเติมในเรื่องการกําหนดเขตการใช๎ที่ดินโดยใช๎อุปสงค์นําอุปทาน
ซึ่งจะต๎องระบุให๎ได๎วําพื้นที่ใดกําหนดให๎ปลูกพืชชนิดใด ไมํใชํเป็นพืชทางเลือก จะเป็นการแก๎ปัญหา
ผลผลิตทางการเกษตรที่เกินความต๎องการของตลาดได๎
5.2.6 ในการวางแผนการใช๎ที่ดินเพื่อเป็นการฟื้นฟูพื้นที่วิกฤต ควรมีการศึกษาหรือประเมิน
ในสํวนของระบบการเพาะปลูกหรือการจัดการพื้นที่ เชํน ระบบวนเกษตร ระบบเกษตรผสมผสาน
เพื่อพิจารณาความเหมาะสมเปรียบเทียบกับระบบการปลูกพืชเชิงเดี่ยว ซึ่งจะชํวยให๎การวางแผนการ
ใช๎ที่ดินเกิดการวิเคราะห์ความคุ๎มทุน ( Trade-off analysis ) และสามารถวางแผนการใช๎พื้นที่ได๎
อยํางเต็มศักยภาพและเกิดประโยชน์สูงสุด
5.3 ประโยชน์ที่ได้รับ
5.3.1 จากการศึกษาทําให๎ทราบถึงการกระจายตัวของพื้นที่ปลูกพืชตํางๆ ในลุํมน้ําสาขาแมํน้ํา
ประแสร์ที่ระดับความเหมาะสมตํางๆ เพื่อนําไปวางแผนการปรับลดหรือเพิ่มพื้นที่ปลูกตามเปูาหมาย
การผลิตได๎ เพื่อให๎สอดคล๎องกับความต๎องการของตลาด และได๎รับผลตอบแทนตํอหนํวยที่สูงขึ้น
โดยเฉพาะ ยางพารา และปาล์มน้ํามัน มีพื้นที่ศักยภาพที่มีความเหมาะสมปานกลาง (S2) ในปริมาณ
มากจึงยังสามารถขยายพื้นที่การเพาะปลูกได๎
5.3.2 ความเหมาะสมของที่ดินที่ประเมินได๎เป็นข๎อมูลเบื้องต๎นในการตัดสินใจการเลือกพืช
ที่ปลูก หรือเลือกเทคโนโลยีการผลิตเพื่อมาสนับสนุนการปลูกพืชในลุํมน้ําสาขาแมํน้ําประแสร์ และใช๎
ในการพิจารณาความคุ๎มคําในการลงทุนเพื่อปรับปรุงแก๎ไขความเหมาะสมของที่ดิน