Page 53 - การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เพื่อการสำรวจทรัพยากรดินในพื้นที่สูงบริเวณลุ่มน้ำสาขา น้ำแม่ต้า (ลุ่มน้ำยม)

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

41

ปริมาณน้ําฝนทั้งหมด (มม.) ศักย์การคายระเหยน้ํา (มม.) 1/2ศักย์การคายระเหยน้ํา (มม.)

240

200

160
มิลลิเมตร 120

80

40

0 เดือน
มกราคม กุมภาพันธ์ มีนาคม เมษายน พฤษภาคม มิถุนายน กรกฎาคม สิงหาคม กันยายน ตุลาคม พฤศจิกายน ธันวาคม

ช่วงน้ํามากเกินพอ

ช่วงขาดน้ํา ช่วงความชื้นเพียงพอ (ฤดูเพาะปลูก) ช่วงขาดน้ํา

ภาพที่ 6 สภาพสมดุลน้ําในคาบ 30 ปี (พ.ศ. 2531 - 2560) บริเวณพื้นที่ลุ่มน้ําสาขาน้ําแม่ต้า

3. สภาพภูมิประเทศ

สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่ของลุ่มน้ําสาขาน้ําแม่ต้า มีลักษณะเป็นภูเขา และเทือกเขาสูง มีความลาดเทมาตาม
แนวเหนือถึงใต้ มีพื้นที่ราบในหุบเขาอยู่ตอนกลางเป็นช่วงแคบๆ บริเวณใกล้ลําห้วยแม่ต้า แล้วขยายพื้นที่ราบออกใน

ตอนปลายของลุ่มน้ําสาขา มีความสูงจากระดับทะเลปานกลาง ระหว่าง 128 - 1,040 เมตร โดยจุดสูงสุดของ
ลุ่มน้ําสาขาน้ําแม่ต้าอยู่ทางทิศตะวันออก

4. ธรณีวิทยาและธรณีสัณฐาน

4.1 ธรณีวิทยาทั่วไป

จากข้อมูลธรณีวิทยาจังหวัดแพร่ (สํานักธรณีวิทยา, 2555) พบว่า ลักษณะทางธรณีวิทยาในลุ่มน้ํา
สาขาน้ําแม่ต้า ประกอบด้วย ตะกอน หินตะกอน หินแปร และหินอัคนีชนิดต่างๆ กระจายอยู่ทั่วไปในพื้นที่
โดยลําดับชั้นหินต่างๆ เรียงจากหินอายุอ่อนไปยังหินที่มีอายุแก่กว่า ได้ดังนี้ (ภาพที่ 7)

4.1.1 ตะกอนยุคควอเทอร์นารี (Q) สามารถแบ่งตะกอนควอเทอร์นารีได้ 2 หน่วย ดังนี้
1) ตะกอนทราย และดินเคลย์น้ําพา (Qa) ลักษณะเป็นตะกอนธารน้ําพา กรวด ทราย

ทรายแป้ง และดินเหนียว สะสมตัวตามร่องน้ําคันดินแม่น้ํา และแอ่งน้ําท่วมถึง