Page 14 - การวิเคราะห์ศักยภาพของที่ดินเพื่อวางแผนการใช้ที่ดินลุ่มน้ำแม่น้ำชี

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
1-4

A = R K L S C P
โดยที่ A เป็นค่าการสูญเสียดินต่อหน่วยของพื้นที่

R เป็นค่าปัจจัยการชะล้างพังทลายของฝน
K เป็นค่าปัจจัยความคงทนต่อการถูกชะล้างพังทลายของดิน

L เป็นค่าปัจจัยความยาวของความลาดเท
S เป็นค่าปัจจัยความชันของความลาดเท

C เป็นค่าปัจจัยการจัดการพืช

P เป็นค่าปัจจัยการปฏิบัติป้องกันการชะล้างพังทลาย
เมื่อนําข้อมูลค่าปัจจัยต่างๆ มาใช้ในการประเมินการชะล้างพังทลายในสมการ

การสูญเสียดินสากล โดยใช้โปรแกรมสารสนเทศภูมิศาสตร์ โดยแทนที่ค่าแผนที่ตามสูตรคณิตศาสตร์
และนํามาใช้เทคนิคการซ้อนทับก็จะได้เป็นแผนที่แสดงบริเวณที่เสี่ยงต่อการชะล้างพังทลาย

ในระดับต่างๆ นํามาใช้ประโยชน์เพื่อใช้สําหรับการวางแผนการใช้ที่ดินลุ่มนํ้าสาขาต่อไป
(3) การวิเคราะห์ข้อมูลภูมิอากาศเพื่อหาปริมาณการคายระเหยนํ้า ปริมาณนํ้าฝน

ที่เป็นประโยชน์ และช่วงระยะเวลาปลูกพืช
(4) การประเมินความเหมาะสมของที่ดินด้านกายภาพ ได้ใช้หลักการประเมิน

ความเหมาะสมของที่ดินตามระบบของ FAO Framework (ค.ศ. 1983) โดยทําการเปรียบเทียบ
ความต้องการของประเภทการใช้ประโยชน์ที่ดิน (Land Use Requirement) กับคุณภาพของที่ดิน

(Land Qualities) และจําแนกชั้นความเหมาะสมของที่ดินออกเป็น 4 ชั้น ดังนี้

S1 : ชั้นที่มีความเหมาะสมสูง (Highly Suitable)
S2 : ชั้นที่มีความเหมาะสมปานกลาง (Moderately Suitable)
S3 : ชั้นที่มีความเหมาะสมเล็กน้อย (Marginally Suitable)

N : ชั้นที่ไม่มีความเหมาะสม (Not Suitable)

โดยการจัดชั้นความเหมาะสมพิจารณาจากปัจจัยที่มีผลต่อการเจริญเติบโต
และการให้ผลผลิตของพืช คือ

- ระบบอุณหภูมิ (Temperature Regime: t) พิจารณาจากอุณหภูมิเฉลี่ย
ในฤดูเพาะปลูก

- ความชุ่มชื้นที่เป็นประโยชน์ต่อพืช (Moisture Availability: m) พิจารณา
จากระยะเวลาที่มีนํ้าท่วมขัง (นาข้าว) ในรอบปี ปริมาณนํ้าฝนในรอบปี ความต้องการนํ้าในช่วง

การเจริญเติบโต ระยะเวลาที่ขาดนํ้าในรอบปี และเนื้อดินซึ่งสัมพันธ์กับความอุ้มนํ้าของดิน