Page 11 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจถั่วเหลืองฤดูแล้งในเขตชลประทาน

1-2

1.2 วัตถุประสงค

1) เพื่อกําหนดเขตการใชที่ดินที่เหมาะสมทั้งทางดานกายภาพ เศรษฐกิจและสังคม
2) เพื่อใชเปนฐานขอมูลในการกําหนดแผนงานพัฒนาพืชเศรษฐกิจถั่วเหลืองฤดูแลง

ในเขตชลประทาน ในระดับพื้นที่

3) เพื่อเปนขอมูลในการวางแผนการผลิตและการตลาดใหมีปริมาณเพียงพอตอการ

บริโภคภายในประเทศ และลดการนําเขารวมถึงอุตสาหกรรมตอเนื่องที่เกี่ยวของ
4) เพื่อการพัฒนาศักยภาพการผลิตถั่วเหลืองฤดูแลงหลังนาในเขตชลประทาน

โดยเฉพาะเปนพืชปลูกทดแทนการทํานาปรังในบริเวณที่มีน้ํานอยและไมเพียงพอตอการปลูกขาว

1.3 ขั้นตอนและวิธีการดําเนินการ

1.3.1 การรวบรวมขอมูลทั่วไป

ขอมูลที่นํามาใชเปนฐานในการศึกษาและวิเคราะห มีทั้งขอมูลเชิงอรรถาธิบายและ

ขอมูลเชิงพื้นที่ ดังนี้

1) ขอมูลเชิงอรรถาธิบาย ไดแก ขอมูลดานทรัพยากรตางๆ ที่เกี่ยวของ คือ สภาพ
ภูมิอากาศทรัพยากรดิน ทรัพยากรน้ํา ทรัพยากรปาไม สภาพการใชที่ดิน ตลอดจนนโยบายของ

รัฐบาลที่เกี่ยวของและโครงสรางพื้นฐานอื่นๆ

2) ขอมูลเชิงพื้นที่ ไดแก ขอมูลแผนที่สภาพภูมิประเทศและขอบเขตการปกครอง

แผนที่กลุมชุดดิน แผนที่ปาสงวนแหงชาติ แผนที่อุทยานแหงชาติ แผนที่เขตรักษาพันธุสัตวปา
แผนที่การใชที่ดิน แผนที่ปฏิรูปที่ดินเพื่อการเกษตร แผนที่ปาชายเลน และแผนที่โครงการชลประทาน

เปนตน

1.3.2 การรวบรวมขอมูลทางดานเศรษฐกิจและสังคม

ทําการรวบรวมขอมูลทั้งขอมูลปฐมภูมิ (Primary Data) และขอมูลทุติยภูมิ (Secondary Data)
1) ขอมูลปฐมภูมิ โดยใชแบบสอบถามขอมูลทางเศรษฐกิจและสังคม สํารวจขอมูลจาก

เกษตรกรตัวอยางผูปลูกพืชเศรษฐกิจถั่วเหลืองฤดูแลงในเขตชลประทาน โดยวิธีการสุมตัวอยาง

โดยอาศัยความนาจะเปนที่ระดับความเชื่อมั่น 90% + 10 (ภาคผนวกที่ 2) ในกลุมชุดดินที่มี

ความเหมาะสมสูง (S1) กลุมชุดดินที่มีระดับความเหมาะสมปานกลาง (S2) และกลุมชุดดินที่มี
ระดับความเหมาะสมเล็กนอย (S3)

2) ขอมูลทุติยภูมิ โดยรวบรวมขอมูลตางๆ จากหนวยงานที่เกี่ยวของ

เขตการใชที่ดินพืชเศรษฐกิจถั่วเหลืองฤดูแลงในเขตชลประทาน สํานักสํารวจดินและวางแผนการใชที่ดิน