Page 72 - เปรียบเทียบพันธุ์หญ้าแฝกและพืชคลุมดินต่อการฟื้นฟูและการปรับปรุงสมบัติทางกายภาพและเคมีของดิน

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

49

2) ปริมาณความชื้นในดิน ปที่ 2 ชวงเดือนพฤศจิกายน 2558 ถึงเดือนสิงหาคม 2559
ตลอดระยะเวลาที่มีการวัดปริมาณความชื้นในดิน เมื่อพิจารณาดินที่ระดับความลึก 10 เซนติเมตร หญาแฝก

ดอนพันธุรอยเอ็ด มีปริมาณความชื้นสูงที่สุด สวนดินที่ระดับความลึกที่ 40 เซนติเมตร แปลงหญาแฝกลุมพันธุ
สงขลา 3 มีปริมาณความชื้นในดินสูงที่สุด ดินที่ระดับความลึกที่ 60 เซนติเมตร หญาแฝกดอนพันธุรอยเอ็ด
มีปริมาณความชื้นดินสูงที่สุด สําหรับดินระดับความลึกที่ 100 เซนติเมตร แปลงหญาแฝกลุมพันธุสงขลา 3
หญาแฝกดอนพันธุรอยเอ็ด จะมีปริมาณความชื้นในดินสูงที่สุด โดยมีรายละเอียดดังนี้
(1) ปริมาณความชื้นในดินที่ระดับความลึก 10 เซนติเมตร

ปริมาณความชื้นในดินที่ระดับความลึก 10 เซนติเมตร ดังแสดงในตารางที่
16 พบวาทุกเดือนที่มีการวัดปริมาณความชื้นในดินมีความแตกตางกันอยางมีนัยสําคัญยิ่งทางสถิติ แปลงหญา
แฝกพันธุรอยเอ็ดมีปริมาณความชื้นในดินเฉลี่ยสูงสุด 18.54 เปอรเซ็นตโดยปริมาตร รองลงมาไดแก แปลงหญา

แฝกพันธุพระราชทาน พันธุตรัง 2 พันธุราชบุรี พันธุศรีลังกา พันธุสงขลา 3 พันธุสุราษฎรธานี ถั่วปนโต หญา
แฝกพันธุประจวบคีรีขันธ พันธุนครสวรรค และแปลงควบคุม มีปริมาณความชื้นในดินเทากับ 16.87 15.93
15.73 15.69 15.49 14.98 14.42 13.92 13.84 และ 10.93 เปอรเซ็นตโดยปริมาตร ตามลําดับ แปลงถั่ว
เวอราโนมีปริมาณความชื้นในดินต่ําสุด 8.98 เปอรเซ็นตโดยปริมาตร เมื่อเปรียบเทียบปริมาณความชื้นในดิน

เฉลี่ยที่ระดับ 10 เซนติเมตร ระหวางแปลงควบคุม หญาแฝกและพืชคลุมดิน พบวามีความแตกตางกันอยางมี
นัยสําคัญยิ่งทางสถิติ เชนเดียวกับแปลงหญาแฝกเปรียบเทียบแปลงพืชคลุมดิน สวนแปลงหญาแฝกดอน
เปรียบเทียบแปลงหญาแฝกพันธุลุม พบวาไมมีความแตกตางกันทางสถิติ จะเห็นไดวาแปลงหญาแฝกลุมมี
ความชื้นสูงสุดเทากับ 15.78 เปอรเซ็นตโดยปริมาตร ใกลเคียงกับแปลงหญาแฝกดอนมีความชื้นในดิน 15.51

เปอรเซ็นตโดยปริมาตร แปลงหญาแฝกมีความชื้นสูงกวาแปลงพืชคลุมดินเทากับ 11.70 เปอรเซ็นตโดย
ปริมาตร และแปลงควบคุมมีความชื้นในดินต่ําสุด 10.93 เปอรเซ็นตโดยปริมาตร
(2) ปริมาณความชื้นในดินที่ระดับความลึก 40 เซนติเมตร
ปริมาณความชื้นในดินที่ระดับความลึก 40 เซนติเมตร ดังแสดงในตารางที่

17 พบวาทุกเดือนที่มีการวัดปริมาณความชื้นในดินมีความแตกตางกันอยางมีนัยสําคัญยิ่งทางสถิติ ยกเวนเดือน
มิถุนายน 2559 แปลงหญาแฝกพันธุสงขลา 3 มีปริมาณความชื้นในดินสูงสุด 17.09 เปอรเซ็นตโดยปริมาตร
รองลงมาไดแก แปลงหญาแฝกพันธุราชบุรี พันธุตรัง 2 พันธุประจวบคีรีขันธ พันธุรอยเอ็ด พันธุสุราษฎรธานี พันธุ

พระราชทาน พันธุศรีลังกา พันธุนครสวรรค ถั่วปนโต และถั่วเวอราโน ปริมาณความชื้นในดินเทากับ 16.22
16.15 15.74 15.67 15.30 14.94 14.63 14.49 13.62 และ 11.11 เปอรเซ็นตโดยปริมาตร ตามลําดับ สวน
แปลงควบคุมมีปริมาณความชื้นในดินต่ําสุด 9.33 เปอรเซ็นตโดยปริมาตร เมื่อเปรียบเทียบปริมาณความชื้นใน
ดินเฉลี่ยที่ระดับความลึก 40 เซนติเมตร ระหวางแปลงควบคุม หญาแฝก และพืชคลุมดิน มีความแตกตางกัน
อยางมีนัยสําคัญยิ่งทางสถิติ เชนเดียวกับแปลงหญาแฝกเปรียบเทียบพืชคลุมดิน สวนแปลงหญาแฝกดอน

เปรียบเทียบแปลงหญาแฝกพันธุลุม พบวาไมมีความแตกตางกันทางสถิติ จะเห็นไดวาแปลงหญาแฝกลุมมี
ปริมาณความชื้นในดินสูงที่สุด 15.62 เปอรเซ็นตโดยปริมาตร มีความชื้นใกลเคียงกับแปลงหญาแฝกดอนมี
ความชื้นในดิน 15.53 เปอรเซ็นตโดยปริมาตร แปลงหญาแฝกมีความชื้นในดินสูงกวาแปลงพืชคลุมดิน 12.36

เปอรเซ็นตโดยปริมาตร และแปลงควบคุมมีความชื้นในดินต่ําสุด 9.33 เปอรเซ็นตโดยปริมาตร
(3) ปริมาณความชื้นในดินที่ระดับความลึก 60 เซนติเมตร
ปริมาณความชื้นในดินที่ระดับความลึก 60 เซนติเมตร ดังแสดงในตารางที่
18 พบวาทุกเดือนที่มีการวัดปริมาณความชื้นในดินมีความแตกตางกันอยางมีนัยสําคัญยิ่งทางสถิติ ยกเวนเดือน