Page 128 - แผนการใช้ที่ดินลุ่มน้ำสาขาคลองเทพา

3-68

3.3.2 กฎหมายที่เกี่ยวของกับทรัพยากรดิน

กฎหมายดานทรัพยากรดินเปนกฎหมายที่เกี่ยวของทั้งดานสิทธิ์ในที่ดิน การจัดที่ดิน

การใชที่ดิน รวมถึงการอนุรักษดินและน้ําไดแก
1) ประมวลกฎหมายที่ดิน 2497 เปนกฎหมายที่เกี่ยวของกับสิทธิ์ในที่ดิน โดยวางหลักเกณฑ

เกี่ยวกับการขอเอกสารแสดงการครอบครองหรือสิทธิในที่ดินรวมทั้งหลักเกณฑในการออกเอกสาร
ดังกลาว เชน โฉนดและหนังสือรับรองการทําประโยชนประมวลกฎหมายที่ดินใหอํานาจอธิบดีกรมที่ดิน

หรือผูที่รัฐมนตรีวาการกระทรวงมหาดไทยมอบหมายใหเปนผูดูแลที่ดินของรัฐที่มิไดอยูในความดูแล
ของหนวยงานใดหนวยงานหนึ่งโดยเฉพาะ เชน ที่รกรางวางเปลา ที่ภูเขา ซึ่งการเขาครอบครอง

หรือเขาทําประโยชนตองไดรับอนุญาตจากอธิบดีกรมที่ดินหรือผูที่ไดรับมอบหมายเสียกอน นอกจากนี้

ยังไดกําหนดบทลงโทษผูฝาฝนหรือไมปฏิบัติตามบทบัญญัติของกฎหมาย
2) พระราชบัญญัติการปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม พุทธศักราช 2518 แกไขเพิ่มเติม (ฉบับที่2)

พุทธศักราช 2519 และแกไขเพิ่มเติม (ฉบับที่3) พุทธศักราช 2532 เหตุผลในการประกาศใชพระราชบัญญัติ

ฉบับนี้คือประเทศไทยเปนประเทศเกษตรกรรม ประชากรสวนใหญมีอาชีพในการเกษตร ที่ดินจึงเปน
ปจจัยสําคัญและเปนรากฐานเบื้องตนของการผลิตทางเกษตรกรรม แตปจจุบันปรากฏวาเกษตรกร

กําลังประสบความเดือดรอนเนื่องจากตองสูญเสียสิทธิ์ในที่ดินและกลายเปนผูเชาที่ดิน ตองเสียคาเชาที่ดิน

ในอัตราสูงเกินสมควร ที่ดินขาดการบํารุงรักษาจึงทําใหอัตราผลิตทางเกษตรกรรมอยูในระดับต่ําเกษตรกร
ไมไดรับความเปนธรรมและเสียเปรียบจากระบบการเชาที่ดินและการจําหนายผลิตผลตลอดมา ซึ่งสงผล

ใหเกิดภาวะความยุงยากทั้งในทางเศรษฐกิจ สังคม การปกครองและการเมืองของประเทศเปนอยางมาก

จึงเปนความจําเปนอยางยิ่งที่รัฐจะตองดําเนินการแกไขปญหาดังกลาวโดยดวนที่สุด โดยวิธีการปฏิรูปที่ดิน

เพื่อชวยใหเกษตรกรมีที่ดินทํากินและใหการใชที่ดินเกิดประโยชนมากที่สุดพรอมกับการจัดระบบ
การผลิตและจําหนายผลิตผลเกษตรกรรมเพื่อใหความเปนธรรมแกเกษตรกร ทั้งนี้เพื่อเปนการสนอง

แนวนโยบายแหงรัฐในการลดความเหลื่อมล้ําในฐานะของบุคคลในทางเศรษฐกิจและสังคมตามที่ได

กําหนดไวในรัฐธรรมนูญ จึงจําเปนตองตราพระราชบัญญัตินี้ขึ้นและกฎหมายฉบับนี้ยังไดกําหนดให

เกษตรกรผูที่ไดรับสิทธิ์ในที่ดินไมสามารถแบงแยกหรือโอนใหผูอื่นได ยกเวนเปนมรดกตกทอดแกทายาท
3) พระราชบัญญัติการผังเมือง พุทธศักราช 2518 แกไขเพิ่มเติม พุทธศักราช 2531

(ฉบับที่50) กฎหมายฉบับนี้ไดกําหนดใหมีผังเมืองสองชนิดเพื่อประโยชนในการพัฒนาเมืองหรือชนบท คือ

ผังเมืองรวมและผังเมืองเฉพาะ โดยผังเมืองรวมเปนแผนสําหรับการพัฒนาทั้งเมืองและชนบทรวมกัน
โดยการกําหนดเขตการใชที่ดินใหแตละเขตใชประโยชนในกิจกรรมใดไดบางเพื่อใหเกิดความเหมาะสมที่สุด

การใชที่ดินในบริเวณที่อยูในเขตผังเมืองรวมเมื่อประกาศใชผังเมืองรวมในพื้นที่ใดแลวหากผูใดฝาฝน

จะมีโทษทางอาญา การจัดทําผังเมืองรวมจะตองจัดใหมีการรับฟงความคิดเห็นของประชาชนในทองถิ่น

กองนโยบายและแผนการใชที่ดิน กรมพัฒนาที่ดิน