Page 342 - รายงานการจัดการทรัพยากรดินเพื่อการปลูกพืชเศรษฐกิจหลักตามกลุ่มชุดดิน เล่มที่ 1 ดินบนพื้นที่ราบต่ำ

328

เก็บเกี่ยวผลผลิต 1 เดือน สามารถเพิ่มผลผลิตดวยการใชปุยสูตร 0-0-60 อัตรา 1 กก./ตน และ 6) หลังเก็บ

เกี่ยวผลผลิตใหปุยสูตร 15-15-15 และปุยสูตร 46-0-0 อัตรา 1.5 และ1 กก./ตนตามลําดับ

9.3.3 สมเขียวหวาน 1) อายุ 1 ปใชปุยสูตร 20-10-10 หรือปุยสูตร 25-7-7 หรือปุยสูตร 15-15-15

+ 46-0-0 (สัดสวน 1:1) อัตรา 0.5-1.0 กก./ตน โดยแบงใส 4-6 เดือน/ครั้ง และปุยอินทรีย 10-20 กก./ตน

เพียงครั้งเดียวในชวงฤดูฝน 2) ปที่ 2-4 ใชปุยสูตรเดียวกันกับสมปที่ 1 แตเพิ่มอัตราเปน 1-2 กก./ตน โดยใส

3-4 เดือน/ครั้ง และปุยอินทรีย 20-50 กก./ตน เพียงครั้งเดียวในชวงฤดูฝน และ 3) อายุ 4 ปขึ้นไป ซึ่งสมจะ
เริ่มใหผลผลิต ควรแบงการใสปุยเปน 3 ชวง คือ ชวงกอนออกดอก ใสปุยสูตร 12-24-12 อัตรา 1 กก./ตน

และพนปุยธาตุรองและธาตุอาหารเสริมทางใบ ในระยะติดผล พนปุยธาตุรองและธาตุอาหารเสริมทางใบ

เชนเดียวกัน สําหรับชวงใกลเก็บเกี่ยวผลผลิตใชปุยสูตร 13-13-21 อัตรา 1-2 กก./ตน สวนหลังการเก็บเกี่ยว

ผลผลิตแลว ควรใชปุยสูตรเดียวกันกับที่ใชในสมอายุ 1 ป แตใสอัตรา 1-3 กก./ตน พนปุยธาตุรองและธาตุ

อาหารเสริมทางใบ และใสปุยอินทรีย 20-50 กก./ตน

10. สรุป

กลุมชุดดินที่ 38 ประกอบดวยชุดดินเชียงใหม ทามวง ชุมพลบุรี ไทรงาม และดินชุดดอนเจดีย ซึ่ง

สวนใหญเกิดจากการทับถมของตะกอนลําน้ําใหมถึงคอนขางใหม ที่น้ําพัดพามาทับถม และพบตามสันริม

ฝงแมน้ํา สภาพพื้นที่คอนขางราบเรียบ

ลักษณะเนื้อดินละเอียดปานกลางถึงคอนขางหยาบ สวนใหญเนื้อดินไมคอยแนนอน ปฏิกิริยาดิน

เปนกรดจัดถึงเปนกลาง คาพีเอช 5.0-7.0 สภาพการระบายน้ําคอนขางดีถึงดี ความอุดมสมบูรณต่ําถึงสูง

การใชประโยชนในปจจุบัน ไดแก การปลูกพืชไร พืชผัก ไมผล และใชในการปลูกสรางที่อยูอาศัย

ปญหาหลักในการใชประโยชนที่ดิน ไดแก น้ําทวมบางพื้นที่ในบางป ความอุดมสมบูรณของดินต่ํา

ถึงสูง จึงจําเปนตองใชปุย เนื้อดินคอนขางเปนทรายทําใหความสามารถในการอุมน้ําของดินต่ํา และดูดซับ

ธาตุอาหารพวกแคตไอออนไดนอย

การจัดการดินควรเนนการปองกันน้ําทวมโดยการทําพนังกั้นน้ํา และจัดระบบระบายน้ําออกจาก
พื้นที่เพาะปลูก ปรับปรุงสมบัติทางกายภาพดวยปุยอินทรีย และเพิ่มความอุดมสมบูรณของดินโดยการเสริม

ดวยปุยเคมี ตลอดจนใชวัสดุคลุมดินหรือปลูกพืชคลุมดินเพื่ออนุรักษดินและรักษาความชื้นในดิน

การใชประโยชนพื้นที่ใหเกิดประโยชนสูงสุด คือ ดําเนินการปลูกพืชแบบผสมผสานระหวางพืชไร

พืชผักและไมผล รวมทั้งการเลี้ยงสัตว โดยเลือกกิจกรรมที่เอื้อประโยชนซึ่งกันและกันมาผสมผสานกัน

นอกจากนี้การตัดสินใจยังตองพิจารณาปจจัยตอไปนี้ คือ สภาพพื้นที่ แหลงน้ํา ทักษะของเกษตรกร และ

ความตองการผลผลิตของตลาดภายในและภายนอกทองถิ่น