Page 52 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจลิ้นจี่

บทที่ 3

การประเมินคุณภาพที่ดิน

การประเมินคุณภาพที่ดินเปนการพิจารณาศักยภาพของหนวยทรัพยากรที่ดินตอการใช

ประโยชนที่ดินประเภทตางๆ ในระดับการจัดการที่แตกตางกัน

การประเมินคุณภาพที่ดินในหลักการของ FAO Framework สามารถทําได 2 รูปแบบ
รูปแบบแรก การประเมินทางดานคุณภาพหรือเรียกอีกอยางหนึ่งวาเปนการประเมิน

เชิงกายภาพเทานั้น วาที่ดินนั้นๆ เหมาะสมมากหรือนอยเพียงใดตอการใชประโยชนที่ดินประเภท

ตางๆ

รูปแบบที่สอง การประเมินทางดานปริมาณหรือดานเศรษฐกิจ ซึ่งจะใหคาตอบแทน
ในรูปผลผลิตที่ไดรับ ตัวเงินในการลงทุน และตัวเงินจากผลตอบแทนที่ไดรับ

3.1 ระดับความตองการปจจัยสําหรับลิ้นจี่

ศึกษารวบรวมขอมูลของลิ้นจี่ ที่ปลูกในพื้นที่ตางๆ เกี่ยวกับพันธุที่ปลูก สภาพแวดลอมที่

เหมาะสม และปจจัยที่ตองการเพื่อการเจริญเติบโต รวมทั้งศึกษาเกี่ยวกับความเปนไปไดของการ

สงเสริมการปลูกลิ้นจี่ เพื่อการแขงขันทางการคา พบวา ลิ้นจี่ที่นิยมปลูกเปนการคา จะมี 3 พันธุคือ

พันธุฮงฮวย จะปลูกมากที่สุดทางภาคเหนือตอนบน พันธุจักรพรรดิ์ จะปลูกมากที่ภาคเหนือ
โดยเฉพาะอําเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม และพันธุคอม จะปลูกมากทางภาคกลางที่จังหวัด

สมุทรสงคราม ซึ่งรายละเอียดเกี่ยวกับพันธุลิ้นจี่ สภาพแวดลอมที่เหมาะสม รวมทั้งปจจัยที่ตองการ

เพื่อการเจริญเติบโต และการปฏิบัติ ดูแลรักษา ไดกลาวไวในภาคผนวกที่ 2 แลวทําการศึกษาถึงระดับ
ความตองการปจจัยตอการเจริญเติบโตของลิ้นจี่ และขอเดนขอดอยของลิ้นจี่แตละพันธุ โดยให

สอดคลองกับคุณภาพของที่ดินที่ไดกําหนดไว

สําหรับระดับ ความตองการปจจัยและสิ่งแวดลอมที่แตกตางกัน สามารถแบงไดเปน 3
กลุมตามความตองการ คือ ความตองการดานพืช ความตองการดานการจัดการ และความตองการ

ดานอนุรักษ โดยใชหลักการของ FAO Framework ซึ่งไดจําแนกอันดับความเหมาะสมของที่ดิน

เปน 2 อันดับ (Order) คือ

1) อันดับที่เหมาะสม (Order S : Suitability)

2) อันดับที่ไมเหมาะสม (Order N : Not suitability)