Page 25 - แผนบริหารจัดการโครงการป้องกันการชะล้างพังทลายของดินและฟื้นฟูพื้นที่เกษตรกรรมด้วยระบบอนุรักษ์ดินและน้ำ ลุ่มน้ำโดมใหญ่ อำเภอเดชอุดม จังหวัดอุบลราชธานี
P. 25

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
                                                             13



                             2) ข้อมูลสถานภาพทรัพยากรดิน

                                การจัดท าข้อมูลและแผนที่ดินปัญหาหรือสภาพปัญหาดินทางการเกษตร มาตราส่วน 1 :
                   25,000 ในพื้นที่ลุ่มน้ าห้วยต าแย ตามขั้นตอน ดังนี้

                                2.1) การศึกษาและวิเคราะห์ข้อมูลดินเพื่อการจ าแนกตามลักษณะและสมบัติดินประจ าชุด

                   ดิน จ าแนกประเภทและความรุนแรงของดินปัญหาต่อการผลิตพืช ตามปัญหาที่เกิดจากสภาพธรรมชาติ
                   และจากการใช้ที่ดิน รวมถึงดินที่มีปัญหาเล็กน้อยที่เป็นข้อจ ากัดทางการเกษตร

                                2.2) การจัดท าแผนที่ดินปัญหาและประเมินความรุนแรงของดินปัญหาในพื้นที่ด าเนินการ
                   เพื่อน าไปใช้ในแก้ไข ฟื้นฟู และป้องกันการชะล้างพังทลายของดิน รวมถึงก าหนดมาตรการด้านการ

                   อนุรักษ์ดินและน้ าเพื่อการใช้ที่ดินทางการเกษตรได้อย่างยั่งยืน




                             การประเมินสถานภาพทรัพยากรน้ า ส าหรับน าไปใช้ในการประเมินการชะล้างพังทลายของดิน

                   จัดท าแผนการใช้ที่ดิน ก าหนดมาตรการป้องกันการชะล้างพังทลายของดินและอนุรักษ์ดินและน้ า  การ

                   ประเมินปริมาณน้ าผิวดินที่ไหลจากพื้นผิวดินสู่ร่องน้ า ล าห้วย คลองและแม่น้ า โดยอาศัยการค านวณจาก
                   ปริมาณน้ าฝนที่ตกลงมาบนพื้นที่หนึ่งๆ แล้วถูกดูดซับลงไปเก็บกักไว้ในดิน และระเหยไปในอากาศ น้ าที่

                   เหลือจากกระบวนการต่าง ๆ เหล่านี้ จะไหลลงสู่ร่องน้ า ล าห้วย คลองและแม่น้ าต่อไป อัตราการไหลและ

                   ปริมาณน้ าขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง เช่น ความรุนแรง ปริมาณน้ า ทิศทางลม ลักษณะความลาดเทของ
                   พื้นที่ ประสิทธิภาพการเก็บกักน้ าบนผิวดิน การใช้ที่ดิน สมบัติของดิน และขนาดของพื้นที่รับน้ า ทั้งนี้

                   เพื่อให้ได้ฐานข้อมูลที่สอดคล้องกับหลักการส าคัญของการอนุรักษ์ดินและน้ าที่เป็นการรักษาความชุ่มชื้นใน
                   ดิน การเก็บกักน้ าไหลบ่าบนผิวดินไว้ใช้ในพื้นที่ที่เพื่อประโยชน์สูงสุดตามศักยภาพของพื้นที่บริเวณนั้น ๆ ใน

                   ขณะเดียวกันจะต้องระบายน้ าส่วนเกินทิ้งไปในพื้นที่ที่ควบคุมได้ เพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายกับพื้นที่
                   โดยเฉพาะการกัดเซาะพังทลายของดิน จึงก าหนดการประเมินศักยภาพภาพปริมาณน้ าท่า ดังนี้

                             1) การค านวณปริมาณน้ าท่า ด้วยวิธี Reginal Runoff equation (Lanning-Rush, 2000)

                   โดยอาศัยความสัมพันธ์แบบรีเกรซชั่น (regression) ระหว่างปริมาณน้ านองสูงสุดเฉลี่ยและพื้นที่รับน้ าฝน
                   จากข้อมูลสถานีวัดน้ าในลุ่มน้ าต่าง ๆ ในลุ่มน้ าขนาดใหญ่ เพื่อหาปริมาณน้ าท่าเฉลี่ยที่จุดต่าง ๆ ในลุ่มน้ า

                   ดังสมการ

                                                         Q  =  aA
                                                                   b
                                                           f
                                เมื่อ    Q       คือ ปริมาณน้ านองสูงสุดรายปีเฉลี่ย (ลูกบาศก์เมตร/วินาที)
                                       f
                                         A       คือ พื้นที่รับน้ าฝน (ตารางกิโลเมตร)

                                        a,b      คือ ค่าคงที่ค านวณจากกราฟ

                             2) การค านวณปริมาณน้ าท่าโมเดล ในพื้นที่ที่มีจ านวนและความซับซ้อนของข้อมูลมาก
                   สามารถใช้ซอฟแวร์แบบจ าลอง SWAT (SWAT model software) ในการจ าลองสถานการณ์ได้ SWAT

                   model เป็นการจ าลองกระบวนการทางอุทกวิทยา โดยใช้สมการสมดุลน้ า ดังสมการ
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30