Page 72 - แผนบริหารจัดการป้องกันการชะล้างพังทลายของดินและฟื้นฟูพื้นที่เกษตรกรรมด้วยระบบอนุรักษ์ดินและน้ำ ลุ่มน้ำห้วยศาลจอด อำเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร
P. 72
ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
49
ตารางที่ 3-5 แสดงค่าสมดุลน้ าพื้นที่ลุ่มน้ าห้วยศาลจอดอ าเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร
ปริมาณน้ า (มม.)
ฝน (Precipitation) 1,415.40
ค่าการระเหยน ้าของพืช ( PET ) 1,524.00
การคายระเหย (Evaporation and transpiration) 570.20
น้ าผิวดิน ( Surface runoff ) 289.77
น้ าในดินเขตรากพืช (lateral flow) 6.23
การซึมสู่ชั้นน้ าใต้ดินระดับตื้น (Percolation to shallow aquifer) 550.61
การไหลย้อนจากชั้นน้ าใต้ดินระดับตื้น (Revap from shallow aquifer) 30.48
การไหลของน้ าใต้ดินสู่ล าน้ า (Return flow) 492.66
การเติมน้ าสู่ระดับน้ าบาดาล (Recharge to deep aquifer) 27.53
ลุ่มน้ าห้วยศาลจอด มีปริมาณฝนเฉลี่ย 1,415.40 มิลลิเมตรจะเป็นน้ าผิวดิน 289.77
มิลลิเมตรเป็นน้ าที่ไหลในเขตรากพืช 6.23มิลลิเมตรซึมลงสู่เขตน้ าใต้ดินระดับตื้น 550.61 มิลลิเมตรไหลลง
สู่ล าน้ า 492.66 มิลลิเมตรและไหลลงสู่ชั้นน้ าบาดาล 27.53 มิลลิเมตร
แสดงว่าเมื่อปริมาณน้ าที่ไหลในล าน้ า เป็น 289.77+ 6.23 + 492.66
= 788.66มิลลิเมตร
อัตราส่วนของน้ าท่าต่อน้ าฝนเป็น ( C ) 0.56
จากผลการศึกษาศักยภาพพบว่าลุ่มน้ าห้วยศาลจอดมีศักยภาพในการพัฒนาแหล่งน้ าต้นทุน
มีความเหมาะสมที่จะท าการศึกษาความเหมาะสมโครงการ เพื่อน าไปสู่การส ารวจและออกแบบ โครงการ
ต่อไป
แนวทางหนึ่งในการแก้ปัญหาทรัพยากรน้ าของพื้นที่ ควรเริ่มต้นที่ชุมชนและท้องถิ่น คือการ
พัฒนาแหล่งน้ าของชุมชน และท้องถิ่นว่าควรเป็นการพัฒนาแหล่งกักเก็บน้ าขนาดเล็ก ด้วยเหตุผลของ
ข้อจ ากัดในงบประมาณ ความรวดเร็ว และการจัดการภายในพื้นที่เฉพาะ การพัฒนาแหล่งน้ าขนาดเล็กจึง
เป็นทางเลือกที่เหมาะสมและมีความส าคัญต่อชุมชนดังนั้น เพื่อให้เกิดภาพรวมในการแก้ไขปัญหา
ทรัพยากรน้ าของพื้นที่ให้มีประสิทธิภาพและมีความเชื่อมโยงกันระหว่างการพัฒนาทรัพยากรน้ าและ
มิติอื่น ๆ ทั้งในด้านการอนุรักษ์ดินและน้ า การฟื้นฟูสภาพป่า และการใช้ที่ดิน อย่างเป็นรูปธรรม
ให้เกิดความรู้ความเข้าใจในศักยภาพของพื้นที่ท้องถิ่นของตนเองว่ามีปริมาณต้นทุนเดิมและความเป็นไปได้
ในการพัฒนาทรัพยากรน้ าเพิ่มมากขึ้นเพียงใด ในพื้นที่ศึกษาลุ่มน้ าห้วยศาลจอด ที่ผ่านมาในด้านการ
พัฒนาแหล่งน้ าต้นทุนไม่ได้มีโครงการขนาดใหญ่ มีเพียงโครงการพัฒนาแหล่งน้ าขนาดเล็กโดยหน่วยงาน
ต่าง ๆ (ตารางที่ 3-6)