Page 214 - รายงานสภาพการใช้ที่ดิน ปี พ.ศ.2563

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน
183

(2) สถานที่พักผอนหยอนใจ มีเนื้อที่ 3,110 ไร หรือรอยละ 0.92 ของเนื้อที่

จังหวัด เชน จุดชมวิวแหลมพรหมเทพ อนุสรณสถานถลางชนะศึก ปางชาง ภูเก็ตวอเตอรสกีเคเบิลเวย
ภูเก็ตแฟนตาซี ถลางมณีคราม@ฉลอง หางสรรพสินคา สวนสาธารณะ และรานอาหาร เปนตน
(3) โรงแรม รีสอรท เกสตเฮาส มีเนื้อที่ 9,689 ไร หรือรอยละ 2.86 ของเนื้อที่

จังหวัดเนื่องจากจังหวัดภูเก็ตเปนเมืองทองเที่ยวจึงมีโรงแรมและรีสอรทจํานวนมาก เชน เอาทริกเกอร
ลากูนา ภูเก็ต รีสอรท แอนด วิลลา โรงแรมฮิลตัน ในทอน บุรี บีช รีสอรท ภูเก็ต อารเคเดีย รีสอรท
แอนด สปา บานกระทิง ภูเก็ต รีสอรท และแหลมทรายการเดน รีสอรท เปนตน
(4) สุสาน ปาชา มีเนื้อที่ 214 ไร หรือรอยละ 0.06 ของเนื้อที่จังหวัด เชน สุสาน
บานไมขาว (สุสานมอแกน) กุโบรบานแหลมหิน กุโบรบานบอแร และสุสานกวางตุง เปนตน

(5) สถานีบริการน้ํามัน (U605) มีเนื้อที่ 147 ไร หรือรอยละ 0.04 ของเนื้อที่
จังหวัดเชน ปมน้ํามันปตท. ปมน้ํามันเชลล และปมน้ํามันเอสโซ เปนตน
7) สนามกอลฟ (U701) มีเนื้อที่ 4,740 ไร หรือรอยละ 1.40 ของเนื้อที่จังหวัด ไดแก

แคนยอน คันทรี คลับ เรด เมาท เทน กอลฟ คลับ ภูเก็ต และสนามกอลฟภูเก็ตคันทรีคลับ
2.20.2 พื้นที่เกษตรกรรม (A) มีเนื้อที่ 99,225 ไร หรือรอยละ 29.25 ของเนื้อที่จังหวัด
ประกอบดวย พื้นที่นา พืชไร ไมยืนตน ไมผล พืชสวน ทุงหญาและโรงเรือนเลี้ยงสัตว พืชน้ํา สถานที่
เพาะเลี้ยงสัตวน้ํา และเกษตรผสมผสาน/ไรนาสวนผสม

1) พื้นที่นา (A1) มีเนื้อที่ 1,285 ไร หรือรอยละ 0.38 ของเนื้อที่จังหวัด ไดแก
(1) นาราง มีเนื้อที่ 1,198 ไร หรือรอยละ 0.35 ของเนื้อที่จังหวัด พบมากที่
อําเภอถลาง
(2) นาขาว มีเนื้อที่ 87 ไร หรือรอยละ 0.03 ของเนื้อที่จังหวัด พบที่บานไมขาว

อําเภอถลาง ชาวบานไมขาว ชุมชนชายทะเลตอนเหนือของเกาะภูเก็ต ยังคงรักษามรดกวัฒนธรรม วิถี
ชีวิตกึ่งชนบทภายใตปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ซึ่งพวกเขาอนุรักษวิถีชีวิตการทํานาเชนเดียวกับรุนปูยา
ตายาย
2) พืชไร (A2) มีเนื้อที่ 2,727 ไร หรือรอยละ 0.80 ของเนื้อที่จังหวัด พืชไรที่สําคัญ

ไดแก
(1) สับปะรด (A205) มีเนื้อที่ 2,517 ไร หรือรอยละ 0.74 ของเนื้อที่จังหวัด
พบปลูกมากที่อําเภอถลาง เปนสับปะรดพันธุภูเก็ต ซึ่งเปนพันธุเดียวกับสับปะรดสวี และสับปะรดภูแลที่

ปลูกทางภาคเหนือ และสับปะรดตราดสีทองที่ปลูกทางภาคตะวันออก ใบจะมีลักษณะแคบยาวรี สีเขียว
ออน มีแกนกลางใบสีแดง ขอบใบมีหนามสีแดง ลูกคอนขางเล็กเมื่อเทียบกับพันธุอื่น แตเมื่อนําไปลูกใน
พื้นที่ที่มีสภาพภูมิประเทศและสภาพภูมิอากาศตางกัน จึงทําใหไดผลผลิตมีขนาด รูปราง และรสชาด
แตกตางกัน ลักษณะประจําพันธุของสับปะรดชนิดนี้ จะมีผลขนาดเล็กประมาณ 1-2 กก. เนื้อแนนสี
เหลืองฉ่ํา เนื้อกรอบ มีกลิ่นหอม เปลือกมีสีเหลืองสม รสชาดหวานจัด ถือวาเปนอัตตลักษณของจังหวัด

ภูเก็ตและทางจังหวัดไดขึ้นทะเบียนสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตร (GI) โดยสวนใหญเกษตรกรจะปลูกสับปะรดมี
ทั้งปลูกแบบพืชชนิดเดียวและปลูกแซมในสวนยางพาราในชวงยางอายุ 3 ปแรก นอกจากนี้ยังมีการปลูก
แซมในสวนปาลมน้ํามันที่ปลูกระยะแรก และสวนมะพราวแตไมมากนัก