Page 31 - การศึกษาวัสดุที่เหมาะสมสำหรับทำน้ำหมักชีวภาพจากสารเร่งซุปเปอร์ พด.2 เพื่อลดเวลาการย่อยสลายฟางข้าวและเพิ่มผลผลิตข้าวในชุดดินหางดง จังหวัดเชียงใหม่
P. 31
18
ภาพที่ 4 ปริมาณเปอร
เซนต
อินทรียวัตถุในดินก'อนและหลังการทดลอง
2.3 ปริมาณฟอสฟอรัสที่เป5นประโยชน
ปริมาณฟอสฟอรัสที่เป1นประโยชน
ก'อนการทดลองวิธีการที่ 1, 5 และ 7 มีค'าอยู'ในระดับต่ํา คือ
10, 9.5 และ 9.5 มิลลิกรัมต'อกิโลกรัม และมีค'าปานกลาง ในวิธีการที่ 2, 3, 4, 6, 8 และ 9 คือ 12.5,
11.5, 11.5, 13.5, 12.5 และ 11 มิลลิกรัมต'อกิโลกรัม ตามลําดับ โดยมีค'าเฉลี่ยอยู'ที่ 11.28 มิลลิกรัมต'อ
กิโลกรัม ส'วนปริมาณฟอสฟอรัสที่เป1นประโยชน
หลังการทดลอง วิธีการที่ 1-9 มีค'าอยู'ในระดับสูง โดยมีค'า
คือ 22, 23.5, 20.5, 21, 18, 22.5, 18, 21.5 และ 18.5 มิลลิกรัมต'อกิโลกรัม ตามลําดับมีค'าเฉลี่ยอยู'ที่
20.61 มิลลิกรัมต'อกิโลกรัม แสดงในตารางที่ 2 และภาพที่ 4 ปริมาณฟอสฟอรัสมีส'วนช'วยในการ
เสริมสร#างการเจริญเติบโต ความแข็งแรงของพืช ทั้งส'วนที่อยู'เหนือดินและรากตลอดจนการออก ดอกออก
ผล (คณาจารย
ภาควิชาปฐพีวิทยา, 2541) ทั้งนี้การหมักตอซังและฟางข#าวจะช'วยเพิ่มปริมาณฟอสฟอรัสที่
เป1นประโยชน
ซึ่งตอซังและฟางข#าวมีธาตุอาหารเป1นส'วนประกอบดังนี้ คือ ไนโตรเจน 0.65-0.70
เปอร
เซ็นต
ฟอสฟอรัส 0.08-0.10 เปอร
เซ็นต
โพแทสเซียม 1.40-1.60 เปอร
เซ็นต
(พิสิฐ, 2549) จึงทํา
ให#ปริมาณฟอสฟอรัสที่เป1นประโยชน
หลังจากทดลองเพิ่มสูงขึ้น