Page 240 - คำนิยามข้อมูลแผนที่การใช้ที่ดิน

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

217

2) M2 พื้นที่ลุม (Marsh and Swamp) หมายถึง พื้นที่ทีมีนํ้าปกคลุมตังแต 3-6 เดือนตอป
เปนพื้นที่ที่พืชเฉพาะกลุมปกคลุม โดยมีความสูงต่ํากวา 3 เมตร โดยใหรวมถึงปาบุง-ปาทาม ซึ่งเปนภูมิสัณฐาน

พื้นที่ราบลุมน้ําทวมถึงในฤดูฝนที่เกิดชวงน้ําหลากไหลลนทวมทนฝงแมน้ํา น้ําจะไหลมาทวมพื้นที่ลุมริมฝงน้ําแผ
ออกเปนบริเวณกวาง พบทั่วไปในบริเวณชายฝงลําน้ําซึ่งเปนที่ราบลุมน้ําทวมในฤดูฝน โดยเฉพาะในเขตลําน้ํา
สงคราม ซึ่งอยูในเขตจังหวัดสกลนคร นครพนม หนองคาย จะพบพื้นที่ปาบุงหลายแหง บางแหงจะเปนพื้นที่
กวางใหญนับเปนพันไร ในบริเวณที่เปนพื้นที่ปาบุงที่สําคัญคือ ปาบุงปาทามบานดงสาร ตําบลโพนงาม อําเภอ

อากาศอํานวย จังหวัดสกลนคร โดยชวงฤดูแลงปาชนิดนี้จะมีนิเวศเปนปาบกทนแลง แตเมื่อถึงฤดูน้ําหลากปา
บุง ปาทามจึงถูกน้ําทวมขัง ลักษณะเดนของพืชพรรณในปาชนิดนี้คือ มีไมพุมหนามขนาดเล็กที่ทนการแชขัง
ของน้ําอยูมาก และไมขนาดใหญขึ้นกระจายอยูหาง ๆ กัน โครงสรางของปาบุง ปาทาม สามารถแบงเปน 3
ประเภทใหญ ๆ เพราะพื้นที่ไมเสมอกัน ประเภทแรกเปนปาที่ถูกน้ําทวมในชวงเวลาน้ําขึ้นสูง ไดแก ปาริมขอบ

ลําน้ํา มีไมเดนหลายชนิด เชน หวา ควงฮุง กระโดนน้ํา ประเภทสุดทายเปนปาบุง ปาทามที่มีน้ําทวมขังตลอดป
ชนิดของพรรณไมเปนพวกที่ปรับตัวใหเหมาะสมตออิทธิพลของกระแสน้ํา เชน กก ผือ จอก แหน กระจับ
สาหราย และบัวสาย ซึ่งเปนแหลงขยายพันธุและอนุบาลตัวออนของสัตวตาง ๆ เนื่องจากมีไมพุมหนามอยู
(ภาพที่ 296-298)

ภาพที่ 296 พันธุไมบริเวณที่ลุมริมน้ํา อําเภอพนา จังหวัดอํานาจเจริญ บันทึกภาพเมื่อ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2557