Page 10 - แนวทางการส่งเสริมการเกษตรที่เหมาะสมตามฐานข้อมูลแผนที่เกษตรเชิงรุก Agri-Map จังหวัดสมุทรสาคร
P. 10

ห้องสมุดกรมพัฒนาที่ดิน

                                                                3








                         1.6  พื้นที่ชลประทาน
                              จังหวัดสมุทรสาคร มีเนื้อที่ชลประทาน 296,586.97 ไร่ (ร้อยละ 54.75 ของพื้นที่จังหวัด)

                       กระจายอยู่ใน 3 อำเภอ พื้นที่ชลประทานมีความสำคัญในการพิจารณาเพิ่มศักยภาพการผลิตที่
                       เหมาะสม (ตารางผนวกที่ 2)


                         1.7  การขึ้นทะเบียนเกษตรกร
                              จากฐานข้อมูลทะเบียนเกษตรกรของกรมส่งเสริมการเกษตร จังหวัดสมุทรสาครมีการขึ้น

                       ทะเบียนเกษตรกรผู้ปลูกพืชหรือเลี้ยงสัตว์ทั้งหมดในปี 2563 จำนวน 12,974 ราย รวมพื้นที่

                       111,834 ไร่  สำหรับพื้นที่ดำเนินการแต่ละกิจกรรมรวมกันมากกว่า 1,000 ไร่ มีจำนวน 16 กิจกรรม
                       มีจำนวนเกษตรกรขึ้นทะเบียน 10,512 ราย รวมเนื้อที่ 99,793 ไร่ และกิจกรรมที่มีพื้นที่ปลูกมาก

                       ได้แก่ มะพร้าว นาเกลือสมุทร กุ้งทะเล (น้ำกร่อย) มะม่วง เป็นต้น (ตารางผนวกที่ 3)
                              ทะเบียนเกษตรพืชสมุนไพร จากฐานข้อมูลกลาง (Farmer One) ของสำนักงานเศรษฐกิจ

                       การเกษตร เกษตรกรได้ขึ้นทะเบียนปลูกพืชสมุนไพรในจังหวัดสมุทรสาคร พื้นที่ 494.89 ไร่ เกษตรกร

                       98 ราย มีพืชสมุนไพรหลัก ๆ 7 ชนิด สมุนไพรที่มีการปลูกมาก คือ พลู (ตารางผนวกที่ 4)

                         1.8  ที่ตั้งโรงงานและแหล่งรับซื้อสินค้าเกษตร

                              จังหวัดสมุทรสาครมีแหล่งรับซื้อสินค้าเกษตรและสหกรณ์การเกษตรที่สำคัญจำนวน 82 แห่ง
                       และที่ตั้งโรงงานทางการเกษตร 230 แห่ง (ตารางผนวกที่ 5)


                       2. การวิเคราะห์พืชเศรษฐกิจหลัก

                           พืชเศรษฐกิจที่สำคัญพิจารณาจากพืชที่มีพื้นที่ปลูกมากและมีมูลค่าการส่งออกหรือแปรรูป โดย

                       กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ประกาศพืชเศรษฐกิจ 13 ชนิดพืช ได้แก่ ข้าว มันสำปะหลัง ยางพารา

                       ปาล์มน้ำมัน อ้อยโรงงาน ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ สับปะรดโรงงาน ลำไย เงาะ ทุเรียน มังคุด มะพร้าว
                       และกาแฟ จากพื้นที่ปลูกพืชเศรษฐกิจดังกล่าว กรมพัฒนาที่ดินได้กำหนดระดับความเหมาะสมของ

                       พื้นที่ปลูกรายจังหวัด โดยวิเคราะห์จากสภาพพื้นที่ ลักษณะของดิน ปริมาณน้ำฝน แหล่งน้ำชลประทาน
                       ร่วมกับการจัดการพื้นที่และลักษณะรายพืช โดยแบ่งระดับความเหมาะสม เป็น 4 ระดับ ได้แก่

                            ระดับที่ 1 เป็นพื้นที่ความเหมาะสมสูง (S1) การปลูกพืชให้ผลตอบแทนสูง

                           ระดับที่ 2 เป็นพื้นที่ความเหมาะสมปานกลาง (S2) การปลูกพืชให้ผลตอบแทนสูง แต่พบ
                       ข้อจำกัดบางประการซึ่งสามารถบริหารจัดการได้

                            ระดับที่ 3 เป็นพื้นที่ความเหมาะสมเล็กน้อย (S3) มีข้อจำกัดการของดินและน้ำ ส่งผลให้การผลิต

                       พืชให้ผลตอบแทนต่ำ การใช้พื้นที่ต้องใช้ต้นทุนสูงในการจัดการ และมีความเสี่ยงจากน้ำท่วมและขาดน้ำ
                            ระดับที่ 4 เป็นพื้นที่ไม่เหมาะสม (N)
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15